منوچهر
هفتمین پادشاه پیشدادی (۲۳۰۰–۲۴۲۰ پس از کیومرث) / From Wikipedia, the free encyclopedia
مَنوچِهْرْ (به اوستایی: 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬗𐬌𐬚𐬭𐬀 ت.ت. 'مَنوشچیترَ'؛ به پارسی میانه: ت.ت. 'مَنوچیهْرْ') یکی از پادشاهان پیشدادی است. او از تبار فریدون است و به کینخواهی نیای خویش ایرج، سلم و تور را میکُشد. پس از آنکه منوچهر پادشاه پیشدادی توسط افراسیاب در تبرستان محاصره شد، بر سر صلح توافق کردند و منوچهر پیشنهاد داد که تورانیان زمینی به اندازه پرتاب یک تیر به او بازگردانند و افراسیاب نیز پذیرفت. فرشته اسپندارمذ به منوچهر دستور داد تا تیر و کمانی مخصوصی از چوب و آهن و پر شاهین آماده کند. به آرش که تیرانداز ماهری بود دستور شلیک داده شد. به گفته ابوریحان بیرونی، آرش خود را برهنه نشان داد و گفت: «اینک! بدن من عاری از هر گونه زخم یا بیماری است. اما بعد از این تیراندازی من نابود خواهم شد.» در سپیده دم شلیک کرد و بلافاصله تکه تکه شد. تیر از جایی در تبرستان، در کوهستان رویان یا دژ آمل یا قله دماوند یا ساری پرتاب شد. خداوند به باد فرمان داد تا تیر را تا نواحی دورافتاده خراسان بردارد و بدین ترتیب مرز میان پادشاهی ایران و توران آشکار شد. تیر تا رود بلخ یا تخارستان یا به گفتهٔ ابوریحان بیرونی جایی بین تبرستان و فرغانه برفت و فرود آمد.[5]
مَنوچِهْرْ مَنوچیهْرْ مَنوشچیترَ 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬗𐬌𐬚𐬭𐬀 | |
---|---|
هفتمین پادشاه ایران | |
سلطنت | ۱۲۰ سال (۲۳۰۰–۲۴۲۰ پس از کیومرث) |
پیشین | فریدون |
جانشین | نوذر |
هفتمین پادشاه پیشدادی | |
سلطنت | ۱۲۰ سال (۲۳۰۰–۲۴۲۰ پس از کیومرث) |
پیشین | فریدون |
جانشین | نوذر |
فرزند(ان) | |
خاندان | پیشدادیان |
پدر | پشنگ |
مادر | دختر ایرج و ماهآفرید (نامش در شاهنامه نیامدهاست) |