گاهشماری ارمنی
From Wikipedia, the free encyclopedia
گاهشماری ارمنی تقویم مردم ارمنی است. ارمنستان نیز به منزلهٔ سرزمینی تاریخی و کهن از گذشته تا به امروز تقویمهای متنوعی داشتهاست.
گاهشماری خورشیدی از جمله تقویمهایی بوده که در دورههای مختلف در ارمنستان کاربردی ویژه داشته. از آنجا که خورشید جزء خدایان اصلی ارمنیان باستان محسوب میشدهاستفاده از این تقویم نیز توجیهپذیر است. در مورد گاهشماری قمری هنوز برای ما مشخص نیست که آیا این نوع تقویم نیز در ارمنستان کاربرد داشتهاست یا خیر.
ستارهشناسان زوراتس کارر از ۷٬۵۰۰ سال پیش به این موضوع پی برده بودند و میدانستند که برای داشتن تقویمی ثابت، که در آن تاریخ جشنها تغییر نیابد و متناسب با حرکت خورشید باشد، میبایست هر ۴ سال یک بار ۱ روز به این تقویم بیفزایند. با این محاسبات تقویمی ثابت در رصدخانهٔ کاراهونج تدوین شد که مطابق آن روز اول سال از اعتدال بهاری (۲۱ مارس) و ساعت ۶ صبح یا بعد از ظهر شروع میشد. به این ترتیب، یک دورهٔ ۱۴۶۱ ساله یک دورهٔ ارمنی نامیده شد. ارمنیان طی ۵٬۰۰۰ سال (تا سده ۱۹ (میلادی)) بهطور همزمان از دو تقویم ثابت و متحرک استفاده میکردند و نحوهٔ استفاده از این تقویم را به ملل دیگر نیز آموخته بودند.
گاهشماری ساده و منظم، تقسیمبندی ۳۰ روزهٔ ماهها، وجود ۵ روز اضافی در آخر سال، نامگذاری روزهای ماه، انتساب هر ماه و هر روز به ایزدی خاص، گرفتن جشن در روزهایی که نام آن روز با نام ماه یکی میشده، نامگذاری روز نوزدهم ماه نخست به نام همان ماه، نگه داشتن کبیسه مخصوصاً از سوی روحانیان و وجود دورهٔ ۱۴۶۱ ساله همگی تشابهاتی در گاهشماریهای ارمنی، ایرانی و مصری هستند که نشان دهندهٔ نزدیکی و قرابت فرهنگی این ملل باستانیاند.