decay

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Englanti

Substantiivi

decay (ei monikkoa)

  1. rappeutuneisuus, pilaantuneisuus, mätäneminen
  2. hammasmätä

Verbi

Lisätietoja Taivutus ...

decay

  1. rappeutua
  2. pilaantua, mädätä, turmella, kuluttaa, mädättää, lahottaa

Liittyvät sanat

  • become obsolete
  • wear off

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads