fecundatrix

Latin

Étymologie

Déverbal de fecundo (« féconder, fertiliser »), dérivé de fecundatum, avec le suffixe -trix.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	fēcundātrīx	fēcundātrīcēs
Vocatif	fēcundātrīx	fēcundātrīcēs
Accusatif	fēcundātrīcem	fēcundātrīcēs
Génitif	fēcundātrīcis	fēcundātrīcum
Datif	fēcundātrīcī	fēcundātrīcibus
Ablatif	fēcundātrīcĕ	fēcundātrīcibus

fēcundātrīx \feː.kunˈdaː.triːks\ féminin 3^e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : fecundator)

1. Fécondatrice.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

• foecundātrīx
• fœcundātrīx

Dérivés dans d’autres langues

• Conventions internationales : Andricus fecundatrix
• Français : fécondatrice

Références

• « fecundator », dans Logeion, 2011- → consulter cet ouvrage