instruilo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine instru (« instruire, enseigner »), du suffixe -il- (« outil ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	instruilo \ins.tru.ˈi.lo\	instruiloj \ins.tru.ˈi.loj\
Accusatif	instruilon \ins.tru.ˈi.lon\	instruilojn \ins.tru.ˈi.lojn\

instruilo \ins.tru.ˈi.lo\

1. Tutoriel.
   • Tiu instruilo estas necesa por la funkciado de la Asocio kaj kostas malpli presita aparte, ol se ni konatigus la enhavon, cetere ne interesa por ĉiuj, en la gazeto. — (Raporto pri la agado de UEA dum 1920)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine instru 

• instrui (« enseigner »)
• instrua (« relatif à l’instruction »)
• instruo (« instruction »)
• instruado (« action d’instruire »)
• instruanto (« instructeur »)
• instruato
• instruejo
• instruiĝi
• instruisto
• instruistino
• instruista
• instruisteco
• instruitulo
• meminstruito
• neinstruita
• priinstrua
• pseŭdoinstruita
• moralinstruo
• rekrutinstruisto
• skerminstruito

Voir la liste

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « instruilo [Prononciation ?] »