Étymologie
- Dérivé de tectus, avec le préfixe in- privatif.
Adjectif
Davantage d’informations Cas, Singulier ...
| Cas |
Singulier |
Pluriel |
| Masculin |
Féminin |
Neutre |
Masculin |
Féminin |
Neutre |
| Nominatif |
intectus |
intectă |
intectum |
intectī |
intectae |
intectă |
| Vocatif |
intecte |
intectă |
intectum |
intectī |
intectae |
intectă |
| Accusatif |
intectum |
intectăm |
intectum |
intectōs |
intectās |
intectă |
| Génitif |
intectī |
intectae |
intectī |
intectōrŭm |
intectārŭm |
intectōrŭm |
| Datif |
intectō |
intectae |
intectō |
intectīs |
intectīs |
intectīs |
| Ablatif |
intectō |
intectā |
intectō |
intectīs |
intectīs |
intectīs |
Fermer
intectus \Prononciation ?\ ; première classe
- Non vêtu, nu.
- (Sens figuré) Franc, sincère.
Davantage d’informations Cas, Singulier ...
| Cas |
Singulier |
Pluriel |
| Masculin |
Féminin |
Neutre |
Masculin |
Féminin |
Neutre |
| Nominatif |
intectus |
intectă |
intectum |
intectī |
intectae |
intectă |
| Vocatif |
intecte |
intectă |
intectum |
intectī |
intectae |
intectă |
| Accusatif |
intectum |
intectăm |
intectum |
intectōs |
intectās |
intectă |
| Génitif |
intectī |
intectae |
intectī |
intectōrŭm |
intectārŭm |
intectōrŭm |
| Datif |
intectō |
intectae |
intectō |
intectīs |
intectīs |
intectīs |
| Ablatif |
intectō |
intectā |
intectō |
intectīs |
intectīs |
intectīs |
Fermer
intectus \Prononciation ?\ ; première classe
- Participe passé de intego (« couvrir »).