interkonsento

Espéranto

Étymologie

Composé du préfixe inter- (« entre, parmi »), de la racine konsent (« consentir ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	interkonsento \in.ter.kon.ˈsen.to\	interkonsentoj \in.ter.kon.ˈsen.toj\
Accusatif	interkonsenton \in.ter.kon.ˈsen.ton\	interkonsentojn \in.ter.kon.ˈsen.tojn\

interkonsento \in.ter.kon.ˈsen.to\    composition de racines de l’Antaŭparolo

1. Consensus, accord.
   • (Antaŭparolo) tiujn tri verkojn, kiuj laŭ silenta interkonsento de ĉiuj esperantistoj jam de longe fariĝis fundamento por Esperanto

     ces trois ouvrages, qui, selon, un consensus silencieux de tous les espérantistes, est devenu depuis déjà longtemps, un fondement pour l’Espéranto

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « interkonsento [Prononciation ?] »

Voir aussi

• Interkonsento sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• interkonsento sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• interkonsento sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition inter-konsent-o présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo,  R1, R2 et R3  de l’Akademio de Esperanto).