observanto

Espéranto

Étymologie

De observi (« observer »), -ant- (participe présent actif) et -o (terminaison des noms).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	observanto \ob.ser.ˈvan.to\	observantoj \ob.ser.ˈvan.toj\
Accusatif	observanton \ob.ser.ˈvan.ton\	observantojn \ob.ser.ˈvan.tojn\

observanto \ob.ser.ˈvan.to\

1. Observateur.
   • Tamen aŭstroj kutimis loĝi en neŭtrala lando, kaj provoj ŝanĝi ĉi tiun situacion povus, laŭ observantoj, provoki popolan malkontenton. — (Evgeni Georgiev, « Ĉu neŭtraleco neŭtraligota? », Monato)

     Cependant, les Autrichiens avaient l’habitude d’habiter dans un pays neutre, et les tentatives de changer cette situation pourraient, selon les observateurs, provoquer le mécontentement du peuple.

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « observanto [Prononciation ?] »