Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte
pintar
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Remove ads
Catalan
Étymologie
Verbe
pintar \Prononciation ?\ 1er groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « pintar [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
Verbe
pintar \pĩn̪ˈtaɾ\ intransitif-transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- Peindre.
Yo pinto.
- Je peins.
Prononciation
- Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « pintar [Prononciation ?] »
Indonésien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
pintar \Prononciation ?\
- Intelligent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés
- kepintaran
- terpintar
Occitan
Étymologie
Verbe 1
pintar \pin.ˈtaː\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison) (graphie normalisée) (pronominal : se pintar)
- Vider des pintes.
- Enivrer, saouler, boire sans mesure, picoler.
Que pinta hèra. (Gascon)
- Il boit beaucoup.
Variantes
Dérivés
- pintat (« ivre »)
Synonymes
Verbe 2
pintar \pin.ˈtaː\ intransitif et transitif 1er groupe (voir la conjugaison) (graphie normalisée) (pronominal : se pintar)
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « pintar [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → ieo12.org, mertyl.free.fr (PDF)
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010
Portugais
Étymologie
Verbe
pintar \pĩ.tˈaɾ\ (Lisbonne) \pĩ.tˈa\ (São Paulo) transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- Peindre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
pintar-se \pĩ.tˈaɾsɨ\ (Lisbonne) \pĩ.tˈaɾ.si\ (São Paulo) transitif 1er groupe, pronominal (voir la conjugaison)
- Se peindre, se maquiller.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Notes
- Cette forme est celle de l’infinitif impersonnel, de la première et de la troisième personne du singulier de l’infinitif personnel, ainsi que de la première et de la troisième personne du singulier du futur du subjonctif.
Synonymes
Dérivés
Prononciation
- Lisbonne: \pĩ.tˈaɾ\ (langue standard), \pĩ.tˈaɾ\ (langage familier)
- São Paulo: \pĩ.tˈa\ (langue standard), \pĩ.tˈa\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \pĩ.tˈaɾ\ (langue standard), \pĩ.tˈaɾ\ (langage familier)
- Maputo: \pĩ.tˈaɾ\ (langue standard), \pĩ.tˈaɾ\ (langage familier)
- Luanda: \pĩn.tˈaɾ\
- Dili: \pĩn.tˈaɾ\
- (Région à préciser) : écouter « pintar [Prononciation ?] »
Références
- « pintar », dans Portal da língua portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads