Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte
pronominal
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Remove ads
Français
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin pronominalis.
Adjectif
pronominal \pʁɔ.nɔ.mi.nal\ masculin
- (Grammaire) Relatif au pronom, qui est de la nature du pronom.
Verbe pronominal.
Le Premier ministre le déclare sans ambages : «Nous avons concerté. Concerter, ce n’est pas négocier.» La franchise d’Edouard Philippe est d’autant plus éloquente qu’il rompt avec l’usage pronominal du verbe par cet emploi… absolu.
— (Eric Fassin, Sociologue, universitaire à Paris-VIII, Emmanuel Macron, un candidat néolibéral devenu président illibéral, Libération, 7 septembre 2017)Mais il y a des règles beaucoup plus difficiles que seuls les spécialistes maîtrisent, comme l'accord du participe passé de verbes pronominaux suivis d'un infinitif.
— (Anne-Marie Beaudouin-Bégin, La langue affranchie, se raccommoder avec l’évolution linguistique, Québec, Éditions Somme toute, 2017, page 102.)
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
pronominal figure dans les recueils de vocabulaire en français ayant pour thème : conjugaison, linguistique.
Traductions
- Allemand : reflexiv (de), pronominal (de)
- Anglais : pronominal (en), reflexive (en) (reflexive verb)
- Coréen : 대명동사 (ko) (代名動詞) daemyeongdongsa
- Danois : refleksiv (da) (refleksivt verbum)
- Italien : pronominale (de)
- Latin : pronominalis (la)
- Néerlandais : voornaamwoordelijk (nl)
- Occitan : pronominal (oc), pronominau (oc)
- Polonais : zwrotny (pl)
Prononciation
- La prononciation \pʁɔ.nɔ.mi.nal\ rime avec les mots qui finissent en \al\.
- Suisse (canton du Valais) : écouter « pronominal [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « pronominal [Prononciation ?] »
Voir aussi
- pronominal sur le Dico des Ados

Références
- Tout ou partie de cet article a été extrait du Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (pronominal), mais l’article a pu être modifié depuis.
Remove ads
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
pronominal \pʁonomiˈnaːl\
Prononciation
- Berlin : écouter « pronominal [pʁonomiˈnaːl] »
Occitan
Étymologie
- Du latin pronominalis.
Adjectif
pronominal \pɾu.nu.mi.ˈnal\ (graphie normalisée)
- (Grammaire) Pronominal, relatif au pronom, qui est de la nature du pronom.
Notes
- En gascon, l’infinitif d’un verbe pronominal s'écrit : radical+à’s. Exemple : tancà’s.
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → ieo12.org, mertyl.free.fr (PDF)
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads