Hipermutación somática
From Wikipedia, the free encyclopedia
A hipermutación somática é un mecanismo celular, que lle serve ao sistema inmunitario para adaptarse a novos elementos estraños (por exemplo bacterias). A súa función é diversificar os receptores que usa o sistema inmunitario para recoñecer elementos estraños (antíxenos) e permitir ao sistema inmunitario adaptar a súa resposta ás novas ameazas que se producen ao longo da vida dun organismo.[1][2] A hipermutación somática consiste nun proceso de mutación programada que afecta especificamente ás rexións variables dos xenes de inmunoglobulina, que codifican os sitios de unión ao antíxeno do anticorpo. A diferenza de moitos outros tipos de mutación, a hipermutación somática afecta só a linfocitos concretos e as súas mutacións non se trasmiten de pais a fillos.[2]
Estase a estudar a posibilidade de que unha hipermutación somática mal dirixida sexa un posible mecanismo do desenvolvemento de linfomas de linfocitos B.[3]