Jules Gilliéron
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jules Gilliéron, nado en La Neuveville, Suíza, o 21 de decembro de 1854 e finado en Cergnaux o 26 de abril de 1926, foi un dos lingüistas suízos máis prestixiosos de finais do século XIX e comezos do XX.
Datos rápidos Biografía, Nacemento ...
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (fr) Jules Louis Gilliéron 21 de decembro de 1854 La Neuveville, Suíza (pt) |
Morte | 26 de abril de 1926 (71 anos) Ligerz, Suíza (pt) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Francia Suíza |
Actividade | |
Campo de traballo | Lingüística, dialectoloxía e Filoloxía románica |
Ocupación | lingüista , catedrático , dialectologist (en) , romanista |
Empregador | École pratique des hautes études |
Interesado en | Geolinguística (pt) |
Profesores | Jules Cornu, Gaston Paris (pt) , Arsène Darmesteter (pt) , Louis Havet (pt) e Paul Meyer (pt) |
Alumnos | Charles Bruneau (pt) |
Lingua | Lingua francesa |
Obra | |
Obras destacables
| |
Premios
|
Pechar
Ademais da súa importante contribución á dialectoloxía francoprovençal, a súa obra máis saliente, polo talle colosal, foi o Atlas Linguistique de la France, feito coa colaboración de Edmond Edmont, entre 1902 e 1912, que marcou o punto de partida da confección dos atlas lingüísticos posteriores.