From Wikipedia, the free encyclopedia
Livio Andrónico (en latín Lucius Livius Andronicus), nado o -284 e finado o -204, foi un escritor épico romano de orixe grega, nado probabelmente na colonia grega de Tarento. Foi escravo dunha familia nobre da gens Livia. Daquela liberto, adoptou o nome do seu antigo patrón. Chegou a ser o primeiro mestre grego de Roma. É considerado o primeiro autor romano e o fundador da poesía épica romana. A súa primeira obra formal produciuna en -240, unha tradución ao latín dun drama grego. A súa contribución fundamental á épica grecolatina é a tradución da Odisea de Homero ao verso latino típico, o saturnio. Trátase da primeira obra épica en latín, precursora da obra de Nevio. Tamén compuxo traxedias a partir de modelos gregos.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (la) Lucius Livius Andronicus c. 280 a. C. Taranto (pt) |
Morte | c. 200 a. C. (79/80 anos) Roma |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Roma Antiga |
Actividade | |
Ocupación | poeta , escritor , tradutor , dramaturgo |
Período de tempo | República Romana |
Lingua | Lingua latina |
Obra | |
Obras destacables | |
Familia | |
Pais | valor descoñecido e valor descoñecido |
Da vida deste home —primeiro nome propio na historia da literatura romana— apenas temos datos seguros. Trátase probabelmente dun grego, nado sobre o -284 en Tarento e levado como prisioneiro de guerra, novo aínda -272, a Roma, logo da caída da súa cidade natal. En Roma foi mestre dos fillos do seu señor, oficio que lle valeu a liberdade e a adopción do nome do seu patrón e protector, Lucio Livio, quizais o pai de Marco Livio Salinator, vencedor de Asdrúbal Barca na Batalla do Metauro no -207 Para celebrar esa vitoria, encargóuselle a composición dun himno en honra de Xuno, para o que Livio usou a forma do partenio (do grego párthenoi). En razón das datas de tales eventos, dátase xeralmente a súa morte uns anos despois, ca. o -204.
A pesar de que toda a súa obra está practicamente perdida - só se conserva ao redor dun centenar de versos dispersos -, Andrónico é citado polos autores latinos posteriores como o introductor en Roma de xéneros literarios gregos tan diversos como a poesía épica, a traxedia, a comedia e mesmo a poesía lírica [1].
De acordo coa pasaxe citada de Cicerón, a actividade literaria de Livio Andrónico debeu de comezar no -240. Nesa data recibe o encargo de escribir polo menos unha comedia e unha traxedia que el mesmo se encarga de representar como actor con ocasión dos ludi romani celebrados tras a vitoria romana na Primeira Guerra Púnica. Este ensaio, que moi verosimilmente consistiría nunha tradución non exenta de orixinalidade de obras gregas, tivo éxito porque a partir desa data sucédense as adaptacións de temas e metros gregos á lingua do Lacio. Con esta técnica, cuxa dependencia dos modelos gregos é imposíbel precisar, foron xurdindo obras das que apenas coñecemos algo máis que o título. As traxedias Achilles, Aegisthus, Aiax, Andromeda, Danae, Equos Troianus, Hermiona, Tereus e quizais Ino. Edítanse como seus os fragmentos das comedias Gladiolus, Ludius, Virgo.
Posibelmente anterior a esta actividade foi a súa versión da Odisea homérica, texto sobre o que debeu xirar a súa actividade docente na escola. Dos apenas 50 versos que nos chegaron desta obra é posíbel concluír que:
A súa obra está na base de toda a épica romana e foi estudada na escola de xeración en xeración polo menos até finais do século -I. Da súa vixencia dannos fe homes desta época como Cicerón, na pasaxe citada do Brutus, e Horacio[2]. Livio Andronico ten un importante lugar na historia literaria de Roma como introductor da cultura grega e creador dunha institución, a escola. Gañou así unha decisiva influencia na vida e costumes culturais da cidade.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.