Sínodo de Whitby
From Wikipedia, the free encyclopedia
O sínodo de Whitby foi unha importante reunión de monxes cristiáns irlandeses e romanos, xunto a autoridades políticas que se celebrou na cidade de Whitby, por entón capital do reino de Northumbria, na actual Inglaterra, o ano 664. Nel definiuse a dirección relixiosa a tomar no conflito exposto entre o cristianismo dos monxes irlandeses e o dos romanos[1]. En realidade, o que se enfontaban eran dous modelos de organización eclesiática: a irlandesa, baseada na dirección espiritual dos abades dos mosteiros[2], fronte a aquela de obediencia romana baseada na dirección dos bispos, máis centralizada e xerarquizada.