From Wikipedia, the free encyclopedia
O trastornos do control dos impulsos comprenden un grupo de doenzas psiquiátricas caracterizadas pola presenza de impulsividade (fracaso á hora de resistir ou reprimir un desexo, pulsión ou impulso que pode traer consecuencias nocivas para o paciente e o resto da xente).
Trastorno do control dos impulsos | |
---|---|
Clasificación e recursos externos | |
ICD-10 | F63 |
ICD-9 | 312.3 |
MeSH | D007174 |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
Existen outras patoloxías psiquiátricas que cursan con desordes no control dos impulsos, entre as que destacan as desordes por abuso de substancias, as parafilias, o trastorno por déficit de atención e hiperactividade (TDAH), os trastornos antisocial e límite da personalidade, a esquizofrenia, ou trastornos do estado de ánimo coma a depresión ou o trastorno bipolar.
Na quinta edición da American Psychiatric Association's Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) publicado en maio de 2013 inclúese un novo capítulo (non incluído na edición anterior, o DSM-IV-TR) en Trastornos de disrupción, control de impulsos e da conduta, caracterizados por problemas na esfera emocional e do comportamento e autocontrol.[1] Tamén se inclúe un capítulo de Trastornos do control de impulsos non especificados, no que se inclúen o trastorno explosivo intermitente, a piromanía e a cleptomanía.
Existen cinco estadíos ou factos que poden suxestionar a presenza dun trastorno do control dos impulsos: os propios impulsos, tensión en aumento, pracer ao levaren a termo a acción (o pirómano, prender lume; o cleptómano, roubar; etc.), alivio do estrés após a acción, e sensación de culpabilidade.[2]
Para tratar os trastornos do control de impulsos existen dúas modalidades terapéuticas: o tratamento farmacolóxico e o tratamento mediante psicoterapia, aínda que adoitan combinarse ámbolos dous tipos para alcanzar unha maior eficacia no tratamento. O tratamento escolleito tamén ha de ter en conta as condicións comórbidas do doente, isto é, outras enfermidades que poidan darse no doente de xeito concomitante. As máis frecuentes adoitan ser a depresión e os trastornos da personalidade.
O tratamento farmacolóxico de elección baséase nos antidepresivos do tipo inhibidores selectivos da recaptación de serotonina (IRSS).[3] Entre eles o máis empregado é a fluoxetina. Outros antidepresivos como o citalopram ou a sertralina poden ser axeitados.
A terapia psicolóxica de elección é a terapia cognitivo condutual.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.