Ángel Suquía
Arcebispo de Madrid From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ángel Suquía Goicoechea nado en Zaldibia, Guipúscoa, o 2 de outubro de 1916 e finado en Donostia o 13 de xullo de 2006, foi un sacerdote de España, cardeal e arcebispo de Madrid, diocese na cal mantivo o cargo como emérito. Era Doutor en Teoloxía.
Remove ads
Traxectoria
Primeiros anos e presbiterado
Recibiu a súa formación relixiosa, primeiro no seminario menor de Mutriku (Guipúscoa) e despois no seminario de Vitoria. Foi ordenado sacerdote en 1940, tras regresar precipitadamente da Alemaña ao estalar a Segunda guerra mundial, onde estaba estudando.
Dende 1941 foi membro activo da Acción Católica. No 1946 viaxou á Pontificia Universidade Gregoriana en Roma, doutorándose en 1949. No 1951 foi nomeado profesor do seminario vitoriano onde estudara, chegando á reitoría no 1955.
Bispo de Almería
O 17 de maio de 1966 foi nomeado bispo da diocese de Almería, recibindo a ordenación episcopal o 16 de xullo do mesmo ano. Durante o seu período á cabeza da diocese andaliza, estabeleceu o primeiro consello presbiteral da diocese e restruturou o seminario, trasladándoo á cidade de Granada e adscribíndoo á Facultade de Teoloxía da Compañía de Xesús.
Bispo de Málaga
En 1969 foi trasladado á diocese de Málaga. A súa etapa comezou coa toma de posesión da sé o 24 de xaneiro do ano seguinte, e caracterizouse por un amplo traballo pastoral, visitando a totalidade de parroquias da diocese, e visitando asemade ao sacerdotes malagueños que exercían en Venezuela.
Arcebispo de Santiago de Compostela
En 1973 foi trasladado novamente, nesta ocasión á arquidiocese de Santiago de Compostela.
Arcebispo de Madrid e cardeal
En 1983 foi nomeado bispo de Madrid-Alcalá, recibindo o cardealado en 1985. Foi presidente da Conferencia Episcopal Española de 1987 a 1993. No 1986 foi elixido membro da Real Academia da Historia e relacionouse, aínda que non era membro, co Opus Dei coa ocasión do proceso de canonización do seu fundador, Josemaría Escrivá de Balaguer,[1] en cuxa causa canónica participou de oficio[2].
Obras publicadas
- El cristiano ante una sociedad conflictiva. Edit. Palabra. Madrid, 2002. ISBN 84-7118-796-5
- Seguir a Cristo hoy: discursos y conferencias. Encuentro, D.L. Madrid, 1992. ISBN 84-7490-294-0
- Juan Pablo II y el hombre. Editorial Católica. Madrid, 1979. ISBN 84-220-0920-X
Remove ads
Sucesión apostólica
- Artigo principal: Sucesión apostólica.
- Ángel Suquía (1966)
- Antonio Riberi (1934)
- Pietro Fumasoni (1916)
- Domenico Serafini (1900)
- Serafino Vannutelli (1869)
- Constantino Patrizi Naro (1828)
- Carlo Odescalchi (1823)
- Giulio Maria della Somaglia (1788)
- Hyacinthe-Sigismond Gerdil (1777)
- Marcantonio Colonna (1762)
- Carlo della Torre Rezzonico (1743)
- Prospero Lorenzo Lambertini (1724)
- Pietro Francesco Orsini (1675)
- Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni (1666)
- Ulderico Carpegna (1630)
- Luigi Caetani (1622)
- Ludivico Ludovisi (1621)
- Galeazzo Sanvitale (1604)
- Girolamo Bernerio (1586)
- Giulio Antonio Santorio (1566)
- Scipione Rebiba (1541)
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads