Alfabeto arameo

O primeiro alfabeto arameo estaba baseado no alfabeto fenicio. Progresivamente, o arameo desenvolveu o seu propio estilo de escritura máis «cadrada». Os antigos israelitas e outro pobos de Canaán utilizaron este alfabeto para escribiren as súas propias linguas. Co tempo converteuse no que hoxe coñecemos como alfabeto hebreo

Historia do alfabeto
Idade de Bronce Medio ss –XIX - -XV Protocananeo s. –XIV. Ugarítico s. –XIII. Fenicio s. –XI. Samaritano s. –VI. Arameo s. –IX. Brāhmī s. –VI. Hebreo s. –III. Siríaco s. –II. Avéstico s. -III. Árabe s. IV. Grego s. –VIII. Itálico antigo s. –VIII. Latino s. –VII. umbro s. -VI osco s. -V falisco s. -V alf. alpinos s. -III Rúnico s. II. Copto s. I. Gótico s. IV. Armenio 405. Glagolítico 862. Cirílico s. X. Ibérico s. –III. Celtibérico s. –II. Surarábico s. –IX. Ge'ez ss. III-IV.
Meroítico s. –III.
Xenealoxía completa

Un libro do século XI en serto arameo

A outra principal escritura do arameo desenvolveuse máis tarde: trátase do alfabeto siríaco (no que está escrito o libro da foto).

Unha versión moi modificada do alfabeto arameo, o alfabeto mandeo, foi empregada polos mandeos.

Ademais destas escrituras, usábanse moitas variantes deste alfabeto: o Nabateo en Petra, o Palmireno en Palmira.

O alfabeto arameo imperial

Nome	Equivalente hebreo	Pronunciación
Aleph	א	golpe de glote; ā, ē
Beth	ב	b, v
Gimel	ג	g, gh
Daleth	ד	d, dh
Heh	ה	h
Waw	ו	w; ō, ū
Zayin	ז	z
Heth	ח	H ou /kh/
Teth	ט	t enfático
Yodh	י	y; ī, ē
Kaph	ך / כ	k, kh
Lamed	ל	l
Mem	ם / מ	m
Nun	ן / נ	n
Samekh	ס	s
Ayin	ע
Pe	ף / פ	p, ph
Sade	ץ / צ	s enfático ou /ts/
Qoph	ק	q
Resh	ר	r
Sin/Shin	ש	/sh/, /s/
Taw	ת	/t/, /th/

---

Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---