Alfabeto hebreo
alfabeto empregado polo idioma hebreo From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O abxad hebreo, algunhas veces denominado mediante a súa forma hebrea alef-bet (אָלֶף-בֵּית), é a serie formada polas consoantes hebreas. Está composto por 22 caracteres, dos cales cinco teñen unha grafía distinta ao final das palabras. Utilízase para escribir o idioma hebreo, o iídix e, en menor medida, o xudeu-español.
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
O alef-bet é propia e orixinalmente un abxad, é dicir, só contén caracteres consonánticos. A puntuación diacrítica dos masoretas utilízase unicamente como unha axuda na aprendizaxe do idioma, xa que orixinalmente o idioma hebreo -—xa sexa o moderno ou antigo— non a utiliza, é o lector quen a prové. O hebreo arcaico empregouse desde a súa creación até os patriarcas. O hebreo antigo aparece na época dos Reies (Saúl, David, Salomón etc.), e o hebreo cadrado ou moderno aparece por primeira vez no século III a. C.
Remove ads
Letras do alfabeto hebreo
| Alef | Bet | Gimel | Dalet | He | Vav | Zayin | Het | Tet | Yod | Kaf |
| א א | ב ב | ג ג | ד ד | ה ה | ו ו | ז ז | ח ח | ט ט | י י | כ כ |
| ך ך | ||||||||||
| Lamed | Mem | Nun | Samekh | Ayin | Pe | Tsadi | Qof | Resh | Shin | Tav |
| ל ל | מ מ | נ נ | ס ס | ע ע | פ פ | צ צ | ק ק | ר ר | ש ש | ת ת |
| ם ם | ן ן | ף ף | ץ ץ |
Pronunciación das letras e os seus nomes [1]
Nota: o alfabeto hebreo só emprega consoantes, sendo que as vogais poden ser representadas por acentos diacríticos, chamados Necudot (nicud no singular) ou sinais masoréticos.
Remove ads
Transcrición e transliteración das letras hebreas en galego [2]
A utilización das letras non galegas, (j, k, w, e y) debe ser evitada.
Consoantes
Vogais
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads