Atlas C

Atlas C, tamén coñecido co código XSM-65C, foi un mísil balístico intercontinental de proba pertencente á familia de foguetes Atlas, formada en primeiro lugar por mísiles e máis tarde por foguetes espaciais. Foi a última iteración experimental antes da entrada en produción.^[1][2]

Atlas C / XSM-65C
Función	ICBM de probas.
país de orixe	Estados Unidos[1]
Tamaño
altura	25,15 m[1]
diámetro	3,05[1]
masa	110.740 kg[1]
Etapas	1[1]
foguetes derivados
Familia	Atlas[1]
Lanzamento históricos
Estado	Retirado[1]
Sitios	Cabo Cañaveral[1][2]
Total de lanzamentos	6[1][2]
fallos	3[1][2]
Voo inaugural	24 de decembro de 1958[1][2]
Último voo	24 de agosto de 1959[1][2]
Acelerarores – Atlas MA-2[1]
diámetro	4,90 m[1]
masa cheo	3050 kg[1]
impulsado por	1 XLR-89-5[1]
potencia máxima	1517,422 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	248 s (a nivel do mar), 282 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
Primeira etapa – Atlas C[1][2]
altura	21,9 m[1]
diámetro	3,05 m[1]
masa baleiro	3.980 kg[1]
masa cheo	107.610 kg[1]
impulsado por	1 XLR-105-5[1]
potencia máxima	363,218 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	309 s (a nivel do mar), 215 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
[ editar datos en Wikidata ]

Características

O Atlas C foi un modelo de probas, sucesor dos Atlas A e Atlas B, que non levaba oxiva funcional. Voou seis veces, con tres fallos, e deu lugar ao primeiro ICBM (mísil balístico intercontinental) despregado nos Estados Unidos. Co tempo o foguete evolucionaría para dar lugar a unha familia de lanzadores espaciais. Foi adicado a verificar os tanques de propelente de grosor mínimo e os sistemas de comunicación e usaba un motor exectable e un motor de sustentación no que se deu en chamar un foguete "de etapa e media". Podía levar unha carga de 70 kg a unha altura de 185 km.^[1][2]

Variantes

Atlas C Able

O Atlas C Able consistía nun Atlas C cun foguete Able como segunda etapa e un Altair como terceira. Só intentou lanzarse unha vez, explotando na rampla de lanzamento durante unha proba de acendido estático o 24 de setembro de 1959.^[3][4]

Historial de lanzamentos

Voo[1][2]	Data[1][2]	Rampla de lanzamento[1][2]	Carga[1][2]	Resultado[1][2]	Notas[1][2]
1	24 de decembro de 1958	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Éxito	Primeiro voo.
2	27 de xaneiro de 1959	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Fallo
3	20 de febreiro de 1959	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Fallo
4	19 de marzo de 1959	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Fallo
5	21 de xullo de 1959	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Éxito
6	24 de agosto de 1959	Cabo Cañaveral LC-12	Oxiva simulada	Éxito	Último voo.