Bernaldo de Lippe-Biesterfeld

Bernaldo de Lippe-Biesterfeld,^[1][2] nado en Jena o 29 de xuño de 1911 e finado en Utrecht o 1 de decembro de 2004, foi príncipe dos Países Baixos dende o 6 de setembro de 1948 até o 30 de abril de 1980, como marido da raíña Xiana. Tiveron catro fillas xuntos, incluíndo Beatriz, quen foi raíña dos Países Baixos dende 1980 até 2013.

A Súa Alteza Serenísima
Bernaldo de Lippe-Biesterfeld

(1976)
Biografía
Nacemento	29 de xuño de 1911 Jena (Reich Alemán)
Morte	1 de decembro de 2004 (93 anos) Centro Médico Universitario de Utrecht (Países Baixos)
Causa da morte	cancro de pulmón
Lugar de sepultura	Igrexa nova de Delft, Oranje-Nassau family tomb
Presidente Fondo Mundial para a Natureza
29 de abril de 1961 – 9 de setembro de 1976
Presidente Grupo Bidelberg
29 de maio de 1954 – 29 de setembro de 1976
Consorte dos Países Baixos
4 de setembro de 1948 – 30 de abril de 1980 ← Hendrik van Mecklenburg-Schwerin – Prince Claus of the Netherlands →
Inspector Xeral das Forzas Armadas
13 de setembro de 1945 – setembro de 1976
Datos persoais
Relixión	Igrexa de Lippe e Igrexa reformada neerlandesa
Educación	Arndt-Gymnasium Dahlem (1926–1929) Universidade de Lausana Universidade Frederico Guillerme de Berlín - xurisprudencia
Cor dos ollos	Azul
Actividade
Campo de traballo	Militar, diplomacia e política
Ocupación	activista, fotógrafo, oficial, aviador, conservacionista, lobista, comandante
Período de actividade	(Con vida en: 1939 )
Empregador	IG Farben (1935–1936)
Partido político	Partido Nacionalsocialista Alemán dos Traballadores (1933–1936)
Carreira militar
Rama militar	Royal Air Force e Schutzstaffel
Rango militar	Inspector Xeral das Forzas Armadas (1970–1976)
Conflito	Segunda Guerra Mundial
Outro
Título	Príncipe consorte (1948–1980) Príncipe dos Países Baixos (1937–) Conde (1911–)
Familia	Familia Lippe e Casa de Orange-Nassau
Cónxuxe	Xiana dos Países Baixos (1937–2004)
Parella	Helene Grinda
Fillos	Beatriz dos Países Baixos  () Xiana dos Países Baixos Irea dos Países Baixos  () Xiana dos Países Baixos Margarida dos Países Baixos  () Xiana dos Países Baixos Cristina dos Países Baixos  () Xiana dos Países Baixos Alicia de Bielefeld, fillo ilexítimo  () Alexia Grinda, fillo ilexítimo  () Helene Grinda
Pais	Bernaldo de Lippe   e Armgard von Cramm
Irmáns	Aschwin de Lippe-Biesterfeld
Cronoloxía
29 de novembro de 1937	accidente de coche do príncipe Bernaldo
	escándalo dos subornos de Lockheed
Premios
(1990)  Zilveren Anjer (13 de outubro de 1972)  Gran Cruz con Colar da Orde da Rosa Branca de Finlandia (24 de novembro de 1969)  Gran Cruz Especial da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña (1967)  Premio Nansen (15 de xuño de 1946)  Comandante da Orde Militar de Guillerme  Cabaleiro da Gran Cruz con colar da Orde do Mérito da República Italiana  Orde da Grande Estrela Iugoslava  Grande Estrela da Condecoración por Servizos á República de Austria  Orde da Nube Propicia  Medalla da Vitoria da segunda guerra mundial  Gran Cruz da Orde da Cruz do Sur  Cabaleiro Gran Cruz da Orde do León Neerlandés  Cabaleiro Gran Cruz da Orde do Baño  Estrela de Bronce  Orde do Salvador  Cabaleiro da Gran Cruz da Orde do Imperio Británico  Orde de Honra da Estrela Amarela  Gran Cruz de Cabaleiro da Real Orde Victoriana  Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana  Gran Cruz da Lexión de Honra
Sinatura
Voz: Bernaldo de Lippe-Biesterfeld (lingua neerlandesa)

Traxectoria

Bernhard pertencía á casa alemá de Lippe-Biesterfeld e era sobriño do último príncipe de Lippe soberano, Leopoldo IV. Dende o seu nacemento ocupou o título de Conde de Biesterfeld; o seu tío elevouno a rango principesco como Alteza Serenísima en 1916. Estudou dereito e traballou como secretario executivo na oficina de París da IG Farben. En 1937 casou coa princesa Xiana dos Países Baixos, e inmediatamente recibiu o título de Príncipe dos Países Baixos como Alteza Real. Tras o acceso da súa muller ao trono en 1948, converteuse en príncipe consorte.

Bernaldo foi un dos primeiros membros do Partido Nazi (NSDAP) e serviu como oficial no Schutzstaffel. Cambiou a súa lealdade política aos Aliados despois da invasión dos Países Baixos. Ata a súa morte, Bernaldo negou ser membro do NSDAP ou ter unha tarxeta de membro do NSDAP. Foi respectado pola súa actuación como piloto de combate e as súas actividades como oficial de enlace e axudante persoal da súa sogra, a raíña Guillermina, durante o conflito, e polo seu traballo durante a reconstrución da posguerra. Durante a guerra, formou parte do consello de planificación de guerra aliado con sede en Londres, e viu un servizo de combate activo limitado como comandante de á honorario na Forza Aérea Real (RAF), pilotando avións de combate e bombardeiros.