Calipso (xénero musical)

Calipso, en lingua inglesa calypso, é un xénero musical afrocaribeño orixinario de Trinidad e Tobago, moi popular nas illas do Caribe de fala inglesa e francesa.^[1][2]

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Calipso.

Calipso
Músicos de calipso no carnaval trinitario
Orixe musical	Música africana, música crioula, música latina
Orixe cultural	Inicios do século XX en Trinidad e Tobago
Zona de conservación	Caribe
Instrumentos típicos	Guitarra, steelpan, bongós, conga, trombón, trompeta, flauta
Derivados	Soca, chutney, reggae
Xéneros de fusión
Calipso-rock, calipso-jazz
Escenas locais
Trinidad e Tobago, Antillas, partes de Venezuela e Panamá
v c e

Patrón rítmico do calipso.

Poster dun filme dos anos 50 sobre o calipso.

Tamén é popular en Xamaica e en moitos lugares de Iberoamérica como Costa Rica, Honduras, México, Panamá, Perú, Ecuador ou Venezuela.

Tambores metálicos

A súa peculiaridade é que fai uso como instrumento principal duns tambores metálicos, fabricados a partir de barrís de petróleo reciclados, chamados "steeldrums" ou simplemente tambores metálicos de Trindade, moi usado nos carnavais trinitarios, os cales se crearon pola necesidade de percutir que tiñan os descendentes dos africanos nestas as illas, e dado que non posuían ningún instrumento, empezaron a percutir os barrís, os cales se foron abolando e logo estabelecéndose alturas definidas, o que farían que no futuro o instrumento se puidese temperar cunha escala cromática.

En Venezuela estes barrís reciben o nome de "bum-bac".^[3]

Cancións, autores e intérpretes destacados

O calipso gañou fama internacional grazas a varios artistas caribeños e cancións como Lord Kitchener (Aldwyn Roberts), Mighty Sparrow (Slinger Francisco) ou Calypso Rose (McCartha Linda Sandy-Lewis). Entre as cancións emblemáticas de calipso está Banana Boat Song (Day-O) que trata dos traballadores de banana en Xamaica e posibelmente é a máis recoñecida internacionalmente. Foi popularizada por Harry Belafonte nos anos 50;^[4] mesmo non sendo un calipsonian tradicional de Trinidad, a súa interpretación axudou a levar o calipso a un público global; nos anos 80 foi parte da banda sonora do filme de Tim Burton Beetlejuice.^[5]

Hot Hot Hot, escrita e orixinalmente interpretada polo músico Arrow (Alphonsus Cassell) de Montserrat, converteuse nunha das pezas de calipso máis coñecidas e reproducidas globalmente, versionada diversas veces nas décadas de 1980 e de 1990, incluíndo o "World Carnival Mix '94" de 1994.^[6][7]