Cibarcos

Os cibarcos ou cabarcos^[1] (en latín: Cibarci ou Cabarci) eran un pobo galaico da Gallaecia, situado por Plinio (Nat. Hist., 4, 20, 111) no Convento xurídico lucense e que cita, en orde, despois dos albións e antes dos egobarros. Segundo J. L. Maya, estes tres pobos estaban constituídos por diversos castros vinculados ou confederados entre eles.^[2]

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Cabarcos.

Cibarcos
Instancia de grupo étnico histórico
Parte de galaicos
Período Idade Antiga
Localización
Localización Gallaecia
Países Roma Antiga
Rexión histórica	Hispania
Provincia romana	Gallaecia
Convento xurídico	Convento Bracarense
Wikidata

Redución xeográfica

Asígnaselles territorio costeiro, en torno ao actual Ribadeo, de xeito que o río Eo os separaría dos albións, mentres máis a Occidente se localizarían os egobarros. A identificación, xa desde Benito Vicetto, na súa Historia de Galicia, apóiase na continuidade do seu nome nas dúas freguesías denominadas Cabarcos (San Xulián de Cabarcos e San Xusto de Cabarcos), sitas no concello de Barreiros. Identificación que logo manterían Vicente Risco, Florentino L. Cuevillas e outros. Aínda con interrogantes é mantida polo francés A. Tranoy.

Porén, Santos Yanguas sitúa os cibarcos no centro costeiro que vai entre o río Navia e o Eo.