Colexio de San Xerome

Historia

Este colexio menor^[1] era, en orixe, unha fundación do arcebispo compostelán Alonso de Fonseca, terceiro dese nome, con intención de dedicalo a colexio de estudantes pobres e artistas, que se localizaba no denominado Hospicio da Acibecharía. Dependía do Colexio de Fonseca.

Durante o século XVII, en 1651, decidiuse trasladalo desa localización.^[2] Para iso edificouse un novo edificio, na entón chamada praza do Hospital (por situarse nela o Hospital dos Reis Católicos), a actual praza do Obradoiro. Até hai poucos anos atribuíanse os planos ao arquitecto Bartolomé Fernández Lechuga (así Chamoso Lamas), e o patio ao prestixioso José de la Peña de Toro. Porén, debe dicirse que o autor da edificación é descoñecido.

Dotado dun vicerreitor e tres profesores, desapareceu como colexio menor en 1840.^[1]

Remove ads

Descrición

O resultado foi un edificio de liñas puras e apenas dous corpos de altura, no que se inseriu o pórtico medieval, proveniente do devandito Hospicio, que até aquela altura acollía o colexio, que se acostuma datar entre 1490 e 1500. Este elemento arqueolóxico foi mal interpretado en anos pasados, ao tomarse por unha longa persistencia de hábitos construtivos dos mestres arquitectos galegos e proba do arraigo da arte románica en Galiza.

A portada representa, na esquerda e de dentro a fóra, as figuras de Santiago apóstolo, San Xoán e San Francisco. Á dereita e na mesma orde, San Pedro, San Paulo e San Domingos de Guzmán.^[3]

No tímpano, a figura da Inmaculada, flanqueada por Santa Margarida e Santa Catarina.^[3]

No centro da arquivolta, sitúase santa Ana xunto coa Virxe María e o Neno Xesús. Ao seu redor están santa María Salomé, santa María de Cleofás, santa María Madalena e santa Lucía, ademais dos doutores san Xerome, santo Agostiño, san Gregorio Magno e santo Ambrosio, mais os mártires san Lourenzo e santo Estevo.^[3]