Comportamento

O comportamento^[1] ou conduta^[2] é o conxunto de respostas, ben por presenza ou por ausencia, que presenta un ser vivo en relación co seu contorno^[3] ou mundo de estímulos. O comportamento pode ser consciente ou inconsciente, público ou oculto, voluntario ou involuntario,^[4] segundo as circunstancias que o afecten. Aínda que algúns comportamentos se producen en resposta á contorna dun organismo (motivación extrínseca), o comportamento tamén pode ser o produto da motivación intrínseca, tamén coñecida como "capacidade de acción" ou "libre albedrío".

Comportamento
Instancia de termo en psicoloxía  Subclase de padrón  Composto por acción comportamento animal comportamento humano system behaviour (en)  Aspecto de psicoloxía  Caracterizado por hábito anormalidade normalidade padrón de conduta  Parcialmente coincidente con conduta comportamento  Estudado por ciencias do comportamento
Identificadores Freebase /m/01jbm Thesaurus do NCI C16326 OpenAlex C2983876825
Fontes e ligazóns  Descrito pola fonte Pax Leksikon Redes
Wikidata

Diferentes comportamentos animais.

Desde a perspectiva da informática do comportamento, un comportamento componse dun actor, unha operación, interaccións e as súas propiedades. Isto pódese representar como un vector de comportamento.^[5]

A ciencia que estuda o comportamento animal é a etoloxía e a ciencia que estuda a conduta desde o punto de vista da evolución é a ecoloxía do comportamento. A ciencia que estuda a conduta humana é a psicoloxía, se ben é tamén obxecto de estudo noutras ciencias como a socioloxía e a antropoloxía.

Tipo de comportamento

• Innatos: son aqueles comportamentos que se teñén desde o nacemento e non requiren unha aprendizaxe específica.
• Adquiridos: son os que reproducen unha aprendizaxe. Practicaranse ata o punto de que un estímulo desencadea sempre a mesma resposta.

O comportamento humano pode verse condicionado pola xenética (os instintos, sobre todo), a educación recibida, a moral ou a situación onde actúa. O ser humano xulga sempre todo comportamento desde unha vertente ética, a diferenza doutros animais, polo que considera as condutas como aceptables ou non segundo as normas da súa cultura.

Delimitación do termo

O comportamento das especies estúdao a etoloxía, que forma parte tanto da bioloxía coma da psicoloxía experimental. En psicoloxía faise unha distinción importante entre conduta e cognición, pois se ben todos os seres vivos presentan comportamento, non necesariamente todos presentan cognición.

En ciencias sociais considérase que o comportamento vese influído, non só por aspectos psicolóxicos, senón tamén por aspectos xenéticos, sociolóxicos, económicos e culturais.

Na fala común, non así no discurso científico, o termo "comportamento" ten unha connotación definitoria. Unha persoa ou mesmo un grupo social, como suma de persoas, son definidos e clasificados polos seus comportamentos, pode que máis ca polas súas ideas, e isto serve para fixar expectativas ao respecto: "o que se pode esperar". O conxunto de patróns de comportamento máis prototípico e estable dunha persoa ou grupo social, sería o núcleo do que usualmente se denomina personalidade.

Comportamento en psicoloxía

En psicoloxía, o comportamento enténdese como toda aquela acción "observable", xa sexa en forma de movemento ou a través da fala, incluíndo os comportamentos explícitos e os comportamentos implícitos.^[6]

Tecnicamente, en psicoloxía, o comportamento defínese de dous xeitos:

1. Todo o que un organismo fai fronte ao medio.
2. Calquera interacción entre un organismo e o seu ambiente.

O comportamento nun ser humano individual (e outros organismos e aínda mecanismos) cae dentro dun rango, sendo algúns comportamentos comúns, algúns infrecuentes, algúns aceptados, e outros fóra dos límites aceptados.

Aspectos psicosociais

A aceptación social dun comportamento, é avaliada polas normas sociais e regulada por varios medios de control social. O comportamento da xente é estudado por varias disciplinas, incluíndo a psicoloxía, a socioloxía, a etoloxía, a antropoloxía no caso do comportamento humano, ampliando o seu estudo a todo o reino animal.^{[Cómpre referencia]}

Teorías explicativas do comportamento

Wilhelm Wundt (sentado) cos seus colegas no seu laboratorio psicolóxico, o primeiro do seu tipo. A Wundt atribúeselle a creación da psicoloxía como un campo de investigación científica independente de disciplinas como a filosofía e a bioloxía.

A máquina de ensino de Skinner, un invento mecánico para automatizar a tarefa da instrución programada.

As diferentes correntes psicolóxicas que predominaron na literatura científica preocupáronse dun xeito ou doutro por explicar ou definir o comportamento. O primeiro en preocuparse foi Wilhelm Wundt, quen desenvolveu unha teoría da percepción baseada na fisioloxía, cun programa de investigación baseado no estudo do substrato corporal da vida mental. Aínda que Wundt e os seus discípulos só identificaron e se preocuparon por dous elementos básicos da vida mental, as sensacións e os sentimentos, foron os primeiros en aplicar claramente un método experimental e indutivo, segundo o modelo de John Stuart Mill. Ademais, Wundt tamén estaba interesado no que denominou "Völkerpsychologie", que se pode traducir como "psicoloxía dos pobos" ou "psicoloxía étnica".^[7]

Posteriormente, a psicoloxía científica francesa e británica desenvolveu teorías e terapias centradas no estudo da histeria e a hipnose, para sacar á luz o comportamento subconsciente. A partir desta etapa, destacan nomes como Jean-Martin Charcot e a Escola de París. Posteriormente, a corrente psicolóxica que gaña adeptos é a psicanálise, con Sigmund Freud á cabeza, con seguidores como Carl Gustav Jung, Anna Freud, Alfred Adler, Wilhelm Reich, Melanie Klein, Wilfred Bion e Jacques Lacan. A psicanálise centra o seu campo de estudo no comportamento anormal e patolóxico. Freud vinculou o estudo deste comportamento ao desenvolvemento sexual da persoa, pero as súas teorías foron evolucionadas polos seus sucesores.^[8]

Conduta

A conduta dun espécime biolóxico está formada por patróns de comportamento estables, mediados pola evolución, resgardada e perpetuada pola xenética. Esta conduta maniféstase a través das súas calidades adaptadas, dentro dun contexto ou dunha comunidade. É un indicador observable, físico dos procesos internos do individuo.^{[Cómpre referencia]}

As teorías explicativas xerais sobre a orixe da conduta agresiva/violenta no ser humano, poden aplicarse para tratar de entender o comportamento violento do adolescente na escola. Todos estes achegamentos agrúpanse en dúas grandes liñas teóricas: as teorías activas ou innatistas e teorías reactivas ou ambientais. As teorías activas ou innatistas consideran que a agresividade é un compoñente orgánico ou innato do individuo, elemental para o seu proceso de adaptación; desde esta perspectiva considérase que a agresión ten unha función positiva e que o labor da educación consiste fundamentalmente en canalizar a súa expresión cara a condutas socialmente aceptables. Doutra banda, as teorías reactivas ou ambientais resaltan o papel do medio ambiente e a importancia dos procesos de aprendizaxe na conduta violenta do ser humano. A aceptación ou non dun comportamento prodúcese mediante a súa avaliación polas normas sociais, e regúlase por varios medios de control social.

Comportamento en bioloxía

Dos seis reinos recoñecidos (animais, fungos, plantas, protistas, Archae, Eubacteris), obsérvase o fenómeno do comportamento principalmente nos animais e, de forma moito máis limitada, nos protistas. Porén, son poucos os casos noutros reinos en que se poidan observar movementos organizados especificamente para actuar fóra do organismo.

O comportamento nas plantas

O comportamento vexetal é un fenómeno extremadamente limitado. O movemento da planta depende principalmente do mecanismo hidrodinámico da turxencia. "Variacións de turxencia de células localizadas de numerosas plantas producen movementos dos órganos, como por exemplo o peche dos pétalos das flores ou folíolos (diversas Papilionaceae ou casos moi espectaculares como a Mimosa pudica), ou movementos dos estames (Berberis vulgaris), ou o repregamento dos tentáculos trampas das plantas carnívoras, as follas etc.".^[9]

Nas plantas, o caso típico de movementos especificamente organizados que teñan como función unha relación co medio ambiente son os movementos de peche das trampas nunha planta carnívora (Dionaea muscipula, Drosera etc.).

Presentación animada das estruturas e os mecanismos implicados neste comportamento depredador.

As razóns do movemento das follas ante os estímulos sonoros nalgunhas plantas seguen sendo ambiguas na actualidade. Algúns científicos están a analizar esta pregunta para tentar atopar unha resposta. Propuxéronse varias hipóteses para explicar este fenómeno. Un que xorde con máis frecuencia é que o movemento das follas fronte a un estímulo sonoro sería unha defensa contra a herbivoría. Na modesta mecosa ( Mecosa pudica ), as follas se pliegan cara atrás cando se tocan e reducen a área da superficie da folla, facendo que esta última sexa menos apetitosa para os herbívoros. Nas diferentes especies de álamos, as follas móvense coa máis mínima brisa. Isto axudaría a desaloxar aos insectos herbívoros que se alimentan das follas da planta e facer que caian ao solo. Mesmo se estes non caen, o movemento das follas pode interromper a alimentación dos insectos. Ademais, o movemento repetitivo das follas pode disuadir aos insectos herbívoros de pousarse sobre as follas 8. Entón, podemos entender cos exemplos anteriores que o movemento das follas é unha boa maneira de protexerse contra a herbivoría. Entón, non é unha mala hipótese crer que mover follas fronte a un estímulo sonoro sería unha defensa contra a herbivoría. Por exemplo, o son das ás dun insecto induciría o movemento das follas da planta, evitando así que aterre. Doutra banda, os científicos deben continuar a súa investigación para determinar a razón exacta do movemento das follas ante os estímulos sonoros.

O comportamento dos protistas

O comportamento nos protistas é moi sinxelo e limítase principalmente á conduta da locomoción. As estruturas e os procesos biolóxicos que permiten estes movementos organizados son os movementos amiboides da membrana plasmática, especialmente os cilios e os flaxelos. "Na bacteria intestinal Escherichia coli, por exemplo, cada flaxelo é un filamento ríxido de 14 milésimas de micrón de diámetro e 10 micrómetros de lonxitude, que vai á incrible velocidade de 200 revolucións por segundo grazas a un pequeno motor rotatorio inserido na membrana e a parede da célula.^[10]

A dirección de desprazamento está controlada pola detección dun gradiente de concentración dunha molécula, que é detectado polos receptores (o fenómeno da quimiotaxe). "O desprazamento non é ó chou, e mesmo nas células máis sinxelas semella preciso dispoñer de mecanismos de estimulación e de inhibición do movemento.^[11]

O comportamento nos animais

o comportamento animal refírese tanto á capacidade do animal de interaccionar cos seres humanos, como á súa comprensión para comunicarse e relacionarse con outros seres vivos.

O comportamento animal inclúe todos as maneiras en que os animais interactúan con outros organismos e o medio físico. O comportamento tamén pode definirse como un cambio na actividade dun organismo en resposta a un estímulo, un sinal externo ou interno, ou unha combinación de sinais.

O comportamento en mamíferos

O comportamento dos mamíferos pode ser moi complexo. Prodúcese grazas a estruturas e órganos especializados, altamente organizados: esqueleto articulado, músculos e un sistema nervioso especializado. O estudo do comportamento dos mamíferos ten aspectos etolóxicos, ecolóxicos, bioquímicos, fisiolóxicos, proteómicos, patolóxicos, xeneticomoleculares e evolutivos.^[12]

Os mamíferos foron os últimos animais en aparecer no mundo, feito que implica unha maior acumulación de evolucións non só físicas senón tamén no seu comportamento. A súa biodiversidade fai que o seu comportamento sexa moi variado entre as diferentes especies que a forman. Entre os mamíferos hai animais acuáticos, terrestres e voadores, bípedes ou cuadrúpedes, solitarios ou gregarios, migratorios ou sedentarios, todos moi diferentes entre si. Dende as enormes baleas, que se desprazan polos océanos en pequenos grupos migratorios que as levan a percorrer medio mundo, até os morcegos, mamíferos voadores que cazan de noite e poden vivir en colonias de milleiros de individus, pasando polos roedores, pequenos animais que xeralmente se alimentan de froitos e viven en grupos en agochos baixo terra, os primates, algúns dos cales son quen de aprender novas técnicas para obter alimentos, ou os felinos, entre os cales se atopan algúns dos meirandes depredadores.

Dentro desta clase atópanse as especies máis evolucionadas da terra, sobre todo o ser humano, unha das poucas que é quen de modelar a súa contorna para adaptala ás súas necesidades, no máis alto da cadea evolutiva. Posiblemente é esta especie a que amosa un comportamento máis complexo, a miúdo influenciado polos sentimentos e o razoamento, un caso excepcional dentro do mundo dos seres vivos. Neste senso, é especialmente complexo o comportamento desta especie pola súa relación con outros individuos ou mesmo con outras especies. A relación entre o ser humano e outras especies é un caso único, xa que non se limita só a unha relación de depredación.

Comportamento dos sistemas sociais

A estrutura social é o patrón de relacións, posicións e número de persoas que conforman a organización social dunha poboación, sexa xa un grupo pequeno ou toda unha sociedade. As relacións danse sempre que as persoas se implican en patróns de interacción continuada relativamente estables. As posicións (status social) consisten en lugares recoñecidos na rede de relacións sociais que levan aparelladas expectativas de comportamento, chamadas roles. Normas e regras son impostas para garantir que se viva á altura das expectativas do rol social, e se impoñen sancións positivas e negativas para asegurar que se cumpran. As normas e regras son a expresión observable dos valores dun sistema social particular. Os roles, normas e valores deben integrarse nun sistema para que este sexa completamente funcional.

Unha conduta humana considérase formal cando no comportamento se cumpren unha serie de regras recoñecidas como valiosas nunha comunidade ou sociedade. Nas sociedades occidentais, por exemplo, considérase formal ser explícito, determinado, preciso, serio, puntual. Esta palabra ten a súa base na aplicación, principalmente na conduta, que teñen as persoas con respecto aos seus valores.

Agrupacións e sociedades

A imaxe mostra un gran grupo de aves voando en formación sobre unha paisaxe escura. Este comportamento, coñecido como "comportamento gregario" ou "bandada", é importante no estudo do comportamento animal porque ilustra como individuos dunha mesma especie poden coordinar os seus movementos de maneira sincronizada.

Dentro da maioría dos grupos de animais, hai diversas especies cuxo único obxectivo, é xuntarse ou conseguirse parellas coa finalidade de reproducirse, mentres outros forman agrupacións relativamente estables. Estas congregaciones adoitan ser soamente unións temporais para conseguir algún propósito en xeral ou agrupacións permanentes dentro das cales se desenvolve todas as actividades, como desprazarse, buscar alimento, reproducirse, entre outras cousas. As especies gregarias son aquelas na que os individuos forman agrupacións inconsistentes dentro das cales existe a posibilidade de permanecer ou non dependendo dos seus intereses, os cales á súa vez dependen estritamente da relación entre custos e beneficios que involucra estar no grupo. Nas especies sociais os individuos relaciónanse entre eles dunha forma máis precisa e continua, e con frecuencia os grupos están constituídos sobre todo por relativos.^{[Cómpre referencia]}

Edward Osborne Wilson publicou o seu famoso libro Sociobiology: The New Synthesis, no que defendía a necesidade de aplicar os métodos biolóxicos ao estudo dos comportamentos sociais en todas as especies, incluída a nosa (Wilson, 1975). Este escrito espertou unha gran controversia principalmente polo último capítulo o cal ía dedicado á especie humana, o autor foi criticado debido a que o seu capítulo supuña promover unha ideoloxía que defendía o racismo, o machismo, as diferenzas sociais, o xenocidio, a violación, etc. Tras tres décadas de enfrontamento, a historia ditou sentenza: o socio bioloxía triunfou. O socio biólogos avanzaron a pasos axigantados non só na explicación dos comportamentos sociais de moitas especies, senón tamén descubrindo gran variedade de estratexias e condutas que implican a actuación conxunta de individuos organizados en grupos os cales non se sospeitaba que puidesen existir. Un claro exemplo atópase dentro do comportamento dos microorganismos debido a que se manifesta de forma complexa, xa que non só inclúe a cooperación entre individuos, senón tamén complexas redes de comunicación entre eles á hora de realizar actividades como procura de alimento, reprodución.^{[Cómpre referencia]}

Custos e beneficios de vivir en grupo

Os principais custos e beneficios asociados á vida en grupo recoñécense conforme aos beneficios, e noutras aos custos, pero o máis normal é que en calquera especie o gregarismo sexa o resultado evolutivo da relación entre os custos e beneficios. Ás veces agrúpanse individuos que pertencen a especies diferentes, estes bandos mixtos a miúdo gozan das vantaxes que achegan as diferentes capacidades de cada unha das especies.

As adaptacións á vida en grupo

Posto que vivir xuntos implica grandes custos, poderíase prognosticar que durante a evolución de vida solitaria a vida colonial vanse a desenvolver axustes que faciliten esta transición e que contribúan a mantela. Para ilustrar algunhas desas adaptacións temos que ver a detalle un dos custos máis xeneralizados que teñen que soportar os individuos que viven nun grupo: un risco maior de transmisión de enfermidades e parasitos. O seu resultado demostrouse en moitas especies, e non só a nivel descritivo, senón tamén a nivel experimental. ^{[Cómpre referencia]}

Conduta formal

Unha conduta humana considérase formal cando no comportamento cúmprense unha serie de regras recoñecidas como valiosas nunha comunidade ou sociedade. Nas sociedades occidentais, por exemplo, considérase formal ser explícito, determinado, preciso, serio, puntual. Esta palabra ten a súa base na aplicación, principalmente na conduta, que teñen as persoas con respecto aos seus valores.^{[Cómpre referencia]}

Realización voluntaria

A realización voluntaria é a habilidade para construír a conduta propia en correspondencia coas esixencias da situación concreta, anticipando os resultados intermedios e finais da acción e seleccionando os medios axeitados. Os trazos dos procesos voluntarios contemplan a orientación, execución e control.^{[Cómpre referencia]}

Comportamento do consumidor

O comportamento do consumidor refírese aos procesos polos que pasan os consumidores para tomar decisións e as reaccións que teñen cara aos produtos ou servizos.^[13] Ten que ver co consumo e os procesos polos que pasan os consumidores ao redor da compra e o consumo de bens e servizos.^[14] Os consumidores recoñecen necesidades ou desexos e pasan por un proceso para satisfacer estas necesidades. O comportamento do consumidor é o proceso polo que pasan como clientes, que inclúe os tipos de produtos comprados, a cantidade gastada, a frecuencia das compras e que lles inflúe para tomar a decisión de compra ou non.

Hai moitas cousas que inflúen no comportamento do consumidor, con contribucións tanto de factores internos como externos.^[14] Os factores internos inclúen actitudes, necesidades, motivos, preferencias e procesos de percepción, mentres que os factores externos inclúen actividades de mercadotecnia, factores sociais e económicos e aspectos culturais.^[14] O doutor Lars Perner da Universidade do Sur de California afirma que tamén hai factores físicos que inflúen no comportamento do consumidor, por exemplo, se un consumidor ten fame, entón esta sensación física de fame influirao para que vaia e compren un sándwich para satisfacer a fame.^[15]

Toma de decisións do consumidor

Un modelo descrito por Lars Perner ilustra o proceso de toma de decisións con respecto ao comportamento do consumidor. Comeza co recoñecemento dun problema, o consumidor recoñece unha necesidade ou un desexo que non foi satisfeito. Isto leva ao consumidor a buscar información, se se trata dun produto de baixa implicación entón a procura será interna, identificando alternativas puramente de memoria. Se o produto ten unha alta participación, a procura debe ser máis completa, como ler recensións ou informes ou preguntar a amigos.

Logo, o consumidor avaliará as súas alternativas, comparará prezo, calidade, fará concesións entre produtos e reducirá a elección eliminando os produtos menos atractivos ata que quede un. Unha vez identificado, o consumidor comprará o produto.

Finalmente, o consumidor avaliará a decisión de compra e o produto comprado, incorporando factores como a relación calidade-prezo, a calidade dos bens e a experiencia de compra.^[15] Con todo, este proceso lóxico non sempre ocorre desta maneira, as persoas son criaturas emocionais e irracionais. As persoas toman decisións con emoción e logo xustifícanas con lóxica segundo o Dr. Robert Caladini en Influence, the psychology of persuasion.

Como inflúen as 4P no comportamento do consumidor

O mercadotecnia mix (4 P) é unha ferramenta de mercadotecnia e significa prezo, promoción, produto e posición (localización).

Debido a que o comportamento do consumidor está moi influenciado pola mercadotecnia de empresa a consumidor, as 4 P terán un efecto no comportamento do consumidor. O prezo dun ben ou servizo está determinado en gran medida polo mercado, xa que as empresas establecerán os seus prezos de maneira similar aos doutras empresas para seguir sendo competitivos e obter beneficios. Cando os prezos de mercado dun produto son altos, os consumidores comprarán menos e usarán os bens comprados durante períodos de tempo máis longos, o que significa que compran o produto con menos frecuencia. Alternativamente, cando os prezos de mercado dun produto son baixos, é máis probable que os consumidores compren máis do produto e con máis frecuencia.

A forma en que a promoción inflúe no comportamento do consumidor cambiou co tempo. No pasado, as grandes campañas promocionais e a publicidade intensa convertíanse en vendas para unha empresa, pero hoxe en día as empresas poden ter éxito con produtos con pouca ou ningunha publicidade. Isto débese a Internet e, en particular, ás redes sociais. Dependen do boca a boca dos consumidores que utilizan as redes sociais e, a medida que os produtos son tendencia en liña, as vendas aumentan a medida que os produtos se promocionan a si mesmos de maneira efectiva. Por tanto, a promoción por parte das empresas non necesariamente dá como resultado un comportamento do consumidor que tende a comprar produtos.

A forma en que o produto inflúe no comportamento do consumidor é a través da súa disposición a pagar e as súas preferencias. Isto significa que mesmo se unha empresa tivese unha longa historia de produtos no mercado, os consumidores seguirían elixindo un produto máis barato sobre o produto da empresa en cuestión se iso significa que pagarían menos por algo que é moi similar. Isto débese á disposición dos consumidores a pagar, ou a súa disposición a desprenderse do diñeiro que gañaron. O produto tamén inflúe no comportamento do consumidor a través das súas preferencias. Por exemplo, tome Pepsi vs Coca-Cola, é menos probable que un bebedor de Pepsi compre Coca-Cola, mesmo si é máis barata e conveniente. Isto débese á preferencia do consumidor, e non importa canto o tente a empresa contraria, non poderá obrigar ao cliente a cambiar de opinión.

A colocación de produtos na era moderna ten pouca influencia no comportamento do consumidor, debido á dispoñibilidade de bens en liña. Se un cliente pode comprar un ben desde a comodidade do seu fogar en lugar de compralo na tenda, entón a localización dos produtos non influirá na súa decisión de compra.^[16]

Saúde

O comportamento en canto á saúde refírese ás crenzas e accións dunha persoa con respecto á súa saúde e benestar. Os comportamentos saudables son factores directos para manter un estilo de vida saudable. Os comportamentos de saúde están influenciados polas contornas sociais, culturais e físicas nas que vivimos. Están moldeados por eleccións individuais e limitacións externas. Os comportamentos positivos axudan a promover a saúde e previr enfermidades, mentres que o contrario é certo para os comportamentos de risco.^[17] Os comportamentos de saúde son indicadores temperáns da saúde da poboación. Debido ao lapso de tempo que ocorre a miúdo entre certos comportamentos e o desenvolvemento da enfermidade, estes indicadores poden presaxiar as cargas e os beneficios futuros dos comportamentos de risco para a saúde e que promoven a saúde.

Factores relacionados

Diversos estudos examinaron a relación entre os comportamentos saudables e o seu impacto sobre a saúde (p. ex., Blaxter 1990) e demostraron o seu papel tanto na morbilidade como na mortalidade.

Estes estudos identificaron sete características do estilo de vida que se asociaron cunha menor morbilidade e unha maior supervivencia a longo prazo posterior (Belloc e Breslow 1972):

o tabaquismo é un comportamento malo para a saude

• Evitando os bocadillos
• Almorzar con regularidade
• Facer exercicio regularmente
• Manter un peso corporal desexable
• Inxesta moderada de alcol
• Non fumar
• Durmir de 7 a 8 h por noite

Os comportamentos en canto á saúde repercuten na calidade de vida das persoas, ao atrasar a aparición de enfermidades crónicas e prolongar a vida activa. O tabaquismo, o consumo de alcol, a dieta, as lagoas nos servizos de atención primaria e a escasa aceptación dos exames de detección son factores determinantes importantes da mala saúde, e cambiar eses comportamentos debería conducir a unha mellor saúde. Por exemplo, na EE. UU., Healthy People 2000, do Departamento de Saúde e Servizos Humanos dos Estados Unidos, enumera o aumento da actividade física, os cambios na nutrición e as reducións no consumo de tabaco, alcol e drogas como importantes para a promoción da saúde e a prevención de enfermidades.

Tratamentos

Todas as intervencións realizadas correspóndense coas necesidades de cada individuo dunha maneira ética e respectada. O modelo de crenzas de saúde fomenta o aumento da susceptibilidade percibida das persoas aos resultados de saúde negativos e fai que as persoas sexan conscientes da gravidade de tales resultados de comportamento de saúde negativos. Por exemplo, a través de mensaxes de promoción da saúde. Ademais, o modelo de crenzas sobre a saúde suxire a necesidade de centrarse nos beneficios dos comportamentos saudables e o feito de que as barreiras á acción supéranse facilmente. A teoría do comportamento planificado suxire o uso de mensaxes persuasivas para abordar as crenzas conductuales a fin de aumentar a disposición a realizar un comportamento, chamado intencións. A teoría do comportamento planificado avoga pola necesidade de abordar as crenzas normativas e controlar as crenzas en calquera intento de cambiar o comportamento. Desafiar as crenzas normativas non é suficiente, pero seguir a intención con autoeficacia desde o dominio do individuo na resolución de problemas e a realización de tarefas é importante para lograr un cambio positivo.^[18] A autoeficacia a miúdo consolídase mediante técnicas persuasivas estándar.