Eixo cafeteiro

O eixo cafeteiro (en castelán: eje cafetero) é unha rexión xeográfica, cultural, económica e ecolóxica de Colombia situada nos departamentos de Caldas, Risaralda, Quindío, o Norte e Oriente do Valle del Cauca, e o Noroccidente do Tolima, e as cidades capitais dos tres primeiros departamentos devanditos (Manizales, Pereira e Armenia, respectivamente).^[1][2][3] Esta rexión foi unha notable produtora de caucho, a comezos do século XX pero logo dedicouse ó café.

Eixo cafeteiro

Tipo	paisaxe cultural
Localización
División administrativa	rexión Paisa, Colombia
4°54′09″N 75°37′01″O
Composto por	Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona A Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona D Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona E Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona C Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona B Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona F
Características
Superficie	Patrimonio da Humanidade: 141.120 ha zona de protección: 207.000 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural  → América Latina-Caribe
Data	2011 (35ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (v) e (vi)
Identificador	1121
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona A
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-001
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona B
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-002
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona C
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-003
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona D
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-004
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona E
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-005
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Paisaxe Cultural do Café de Colombia - Zona F
Data	2011 (35ª Sesión)
Identificador	1121-006

O Triángulo do Café, que non se debe confundir co eixo cafeteiro, é unha rexión comprendida entre as concas dos ríos Campoalegre, Otún e La Vieja.

Pola importancia cultural e a paisaxe cultural do eixo cafeteiro, procedeu a UNESCO en declarar como Patrimonio da Humanidade no ano 2011, parte desta zona, para recoñecer a paisaxe e a cultura máis representativas desa rexión cafeteira, á cal se lle denominou Paisaxe Cultural Cafeteira.