Elefante indio

O elefante indio (Elephas maximus indicus) é unha das tres subespecies recoñecidas de elefante asiático que habita en Asia. Dende 1986, Elephas maximus foi sinalado como especie ameazada pola IUCN xa que a súa poboación descendeu polo menos un 50% nas últimas tres xeracións. A especie está ameazada pola perda, degradación e fragmentación de hábitat.

Elefante indio
Elephas maximus indicus Georges Cuvier 1798
Instancia de taxon
Subclase de Elefante asiático
Categoría taxonómica subespecie
Taxon superior Elefante asiático
Clasificación taxonómica
Reino	Animalia
Filo	Chordata
Clase	Mammalia
Orde	Proboscidea
Familia	Elephantidae
Xénero	Elephas
Especie	Elephas maximus
Subespecie	E. m. indicus
Fontes e ligazóns
ITIS 727608
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Distribución e hábitat

Elefantes ceibos en Munnar, Kerala.

Elfante no Parque Nacional Jim Corbett.

Bañándose no Parque Nacional Nagarhole.

Os elefantes indios son nativos de case toda Asia: India, Nepal, Bangladesh, Bután, Myanmar, Tailandia, Península de Malaisia, Laos, China, Camboxa e Vietnam. Nos anos 1990, a poboación estimada era:^[1]

• 26.390–30.770 na India, onde as poboacións están restrinxidas en catro áreas:
  • no noroeste — ó pé do Himalaia en Uttarakhand e Uttar Pradesh.
  • no nordeste – dende a fronteira leste do Nepal ata o oeste de Assam.
  • na zona central — en Orissa, Jharkhand, e no sur de Bengala, con algúns animais en Chhattisgarh.
  • no sur – oito poboacións dispersas.
• 100–125 no Nepal.
• 150–250 en Bangladesh.
• 250–500 en Bután.
• 4.000–5.000 en Myanmar.
• 2.500–3.200 en Tailandia.
• 2.100–3.100 en Malaisia.
• 500–1.000 Laos.
• 200–250 na China.
• 250–600 en Camboxa.
• 70–150 na zona sur de Vietnam.