Factor de crecemento transformante alfa
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O factor de crecemento transformante alfa (TGF-α) é unha proteína codificada en humanos polo xene TGFA situado no cromosoma 2, que funciona como factor de crecemento.[1] Como membro da familia do factor de crecemento epidérmico (EGF), o TGF-α é un polipéptido mitoxénico.[2] A proteína actívase cando se une a receptores que teñen actividade de proteína quinase para realizar así sinalizacións celulares.
![]() | |
imaxe baseada en PDB 1mox. | |
Factor de crecemento transformante, alfa | |
Identificadores | |
Símbolo | TGFA |
Símbolos alt. | TFGA |
Entrez | 7039 |
OMIM | |
RefSeq | NP_001093161 |
UniProt | P01135 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 2 :(70.45 – 70.55 Mb) |
O TGF-α é un ligando para o receptor do factor de crecemento epidérmico, que activa unha vía de sinalización para a proliferación celular, diferenciación e desenvolvemento. Esta proteína pode actuar como ligando para o seu receptor tanto en estado soluble coma en estado unido a unha proteína transmembrana. O seu xene foi asociado con moitos tipos de cancro, e pode tamén estar implicado nalgúns casos de padal/beizo fendido (leporino).[1]
Remove ads
Síntese
O TGF-α é sintetizado internamente formando parte dun precursor transmembrana máis grande de 160 aminoácidos (en humanos) ou 159 (en ratas).[3] O precursor está composto por un dominio extracelular que contén un dominio transmembrana hidrofóbico, un tramo de 50 aminoácidos, que é o TGF-α, e un dominio citoplasmático de 35 residuos de longo.[3] Na súa forma máis pequena o TGF-α ten seis cisteínas que se unen por medio de tres pontes disulfuro. Colectivamente todos os membros da familia EGF/TGF-α comparten esta estrutura. Non obstante, esta proteína non está directamente relacionada co TGF-β.
No estómago, o TGF-α prodúcese na mucosa gástrica sa.[4] O TGF-α inhibe a secreción de ácido gástrico.[4] O TGF-α pode tamén producirse en macrófagos, células do cerebro, e queratinocitos.
Remove ads
Función
O TGF-α induce o desenvolvemento epitelial. O TGF-α é membro da familia de EGF, as accións biolóxicas do TGF-α e do EGF son similares. Por exemplo, o TGF-α e o EGF únense ao mesmo receptor, EGFR. Cando o TGF-α se une ao EGFR pode dar inicio a múltiples eventos de proliferación celular.[5] Os eventos de proliferación celular que implican a unión do TGF-α ao EGFR inclúen a curación de lesións e a embrioxénese. O TGF-α está tamén implicado na xénese de tumores e crese que promove a anxioxénese.[3] O TGFα estimula a proliferación das células neurais no cerebro adulto lesionado.[6]
Remove ads
O receptor de TGF-α
Unha proteína de membrana de 170 kDa glicosilada chamada receptor de EGF (EGFR) únese ao TGF-α, o que permite que o polipéptido funcione en varias vías de sinalización celular.[2] O receptor de EGF caracterízase por ter un dominio extracelular que ten numerosos aminoácidos. O EGFR consta dun só dominio transmembrana, un dominio intracelular (que ten actividade de tirosina quinase), e recoñecemento de ligando.[2] Como factor de crecemento ancorado en membrana, o TGF-α pode ser clivado da proteína integral de membrana por unha protease.[3] As formas solubles de TGF-α son o resultado da clivaxe e teñen a capacidade de activar ao EGFR, aínda que o EGFR pode ser activado tamén a partir dun factor de crecemento unido a membrana.
Cando o TGF-α se une ao EGFR dimerízase desencadeando a activación do seu dominio con actividade de proteína-tirosina quinase. A actividade de proteína-tirosina quinase causa unha autofosforilación de varios residuos tirosina do C-terminal do EGFR, o que inflúe na activación e sinalización doutras proteínas que interaccionan en moitas vías de transdución.

Estudos en animais
Nun modelo animal da enfermidade de Parkinson no que foron danadas neuronas dopaminérxicas pola 6-hidroxidopamina, a infusión do TGF-α no cerebro causou un incremento no número de células presursoras neuronais.[6] Porén, o tratamento con TGF-α non causou neuroxénese de neuronas dopaminérxicas.[7]
Estudos en humanos
O TGF-α e o sistema neuroendócino
A familia EGF/TGF-α regula a hormona liberadora da hormona luteinizante (LHRH) por medio dun proceso interactivo glial-neuronal.[2] o TGF-α producido nos astrocitos hipotalámicos, estimula indirectamente a liberación da LHRH por medio de varios intermediarios. Como resultado, o TGF-α é un compoñente fisiolóxico esencial para a iniciación do proceso da puberdade feminina.[2]
O TGF-α e o núcleo supraquiasmático
O TGF-α tamén se expresa no núcleo supraquiasmático. Isto suxire un papel da sinalización de EGFR na regulación do reloxo biolóxico e ritmos circadianos no sistema nervioso central.[8] En estudos similares nos que se inxectou no terceiro ventrículo, o TGF-α pode suprimir o comportamento locomotor circadiano xunto coas actividades de beber e comer.[8]
O TGF-α e os tumores
Suxeriuse o seu uso potencial como biomarcador para facer prognósticos en varios tumores, como o cancro gástrico[9] ou no melanoma.[10]
Remove ads
Interaccións
O TGF-α presenta interaccións con GORASP1[11] e GORASP2.[11]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads