Febe (Biblia)

Febe (en grego koiné Φοίβη) foi unha cristiá mencionada por San Paulo na súa Epístola aos Romanos (Romanos: 16, 1).^[1]

Febe

Biografía
Nacemento	século I Cencreia, Grecia (pt)
Morte	século I Roma, Italia
Actividade
Ocupación	Diaconisa
Período	Imperio Romano
Período de actividade	(Con vida en: década de 50 )
Enaltecemento
santa
Día de festividade relixiosa	3 de setembro
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia Bíblica de Archimandrita Nicéforo Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft

Vida e obra

Febe era unha cristiá, descrita e Romanos como unha muller que "estaba ao servizo" da Igrexa en Cencrea.

Itsmo de Corinto, onde se pode ver a situación da cidade, e do porto de Cencrea.

Dependendo da versión, aparece como unha serva, de utilizarse unha versión xeral, e non dunha máis específica do orixinal grego. Outros traducen o termo como diaconisa.^[1]

A palabra grega διάκονον (diákonon), utilizada para describir a Febe, é unha forma masculina do substantivo, que podería traducirse como diácono, e non diaconisa, aínda que tamén pode traducirse por servente.^[2]

Mentres que algúns estudosos manteñen que Paulo tiña restrinxido o cargo de diácono aos homes: un versículo na Primeira Epístola a Timoteo (1 Timoteo), tradicionalmente atribuída a Paulo, frecuentemente se utiliza como a maior fonte de autoridade na Biblia para que ás mulleres lles sexa vedado o sacramento da orde, ademais doutras posicións de liderado e ministerio no cristianismo.

A Epístola a Timoteo tamén se utiliza moitas veces por algunhas igrexas para negarlles o voto ás mulleres en asuntos eclesiásticos e en postos de ensino para público adulto, e tamén para non darlles permiso para o traballo en misións.^[3]

¹¹ A muller aprenda en silencio con toda a suxeición;
¹² pois non permito á muller que ensine, nin que teña dominio sobre o home; senón que estea en silencio.

¹³ Pois Adán foi formado primeiro, e despois Eva.

¹⁴ Adán non foi seducido, pero a muller foi quen, deixándose ilusionar, caeu na transgresión;

Biblia: 1 Timoteo, 2: 11-14

Estes versículos parecen dicir que as mulleres non debe ter na igrexa ningún papel de liderado fronte aos homes ^[4]

Se nelas tamén se prohibe ás mulleres ensinar a outras mulleres, ou a nenos, é dubidoso, pois até mesmo nas igrexas católicas que prohiben o sacerdocio feminino, permiten que as abadesas ensinen e teñan posicións de liderado sobre outras mulleres. Calquera interpretación desta parte das escrituras ten que enfrontarse coas dificultades teolóxicas, contextuais, sintácticas e léxicas destas poucas palabras.^[5]

Outros contestan esa afirmación. Cando, describindo as cualidades que deben ter os que ocupan o cargo de diácono, Paulo escribiu que as gunaikas ("mulleres"):

deben ser serias, non malfaladas, sobrias, fieis en todo.

Biblia: 1 Timoteo, 3: 11

Combinado isto co feito de que Paulo chamou a Febe diakonos da igrexa, a instrución do apóstolo para as "mulleres" na Primeira Epístola a Timoteo pode indicar que talvez houbera unha orde entre os servos na igrexa primitiva que incluíra membros homes e tamén mulleres.

Algúns estudosos cren que Febe foi a responsábel de entregar a Epístola aos Romanos aos membros da comunidade en Roma.^[1][6]