Flavio Xosefo

Flavio Xosefo, nado en Xerusalén no ano 37 e finado en Roma no ano 100, foi un historiador xudeu. Os seus relatos son unha importante referencia histórica da Palestina do século I.

Flavio Xosefo

Biografía
Nacemento	(he) יוסף בן מתתיהו 37 Xerusalén (Xudea)
Morte	100 (62/63 anos) Roma, Italia
Grupo étnico	Hebreos
Actividade
Lugar de traballo	Roma
Ocupación	escritor, historiador
Período	Alto Imperio Romano
Movemento	Fariseo
Carreira militar
Conflito	primeira guerra xudeo-romana
Obra
Obras destacables A Guerra dos Judeus (pt) Antiguidades Judaicas (pt) Contra Ápion (pt) (99) Vida de Flávio Josefo (pt)
Familia
Fillos	Flavius Hyrcanus, Flavius Justus, Flavius Simonides Agrippa
Pai	Matias (Pai de Flávio Josefo)
Irmáns	Matthias
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Иосиф Флавий) Dictionary of Biblical Criticism and Interpretation (2007 ed.), (sec:Josephus (37 BC-AD 100)) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Traxectoria

Pertencente a unha familia sacerdotal de Xudea, a súa nai estaba vinculada aos Asmoneos. Recibiu unha educación esmerada e axiña interesouse nos movementos relixiosas da época.^[1] Durante o goberno de Nerón foi enviado a unha embaixada onde conseguiu a amnistía para varias autoridades xudías acusadas dunha serie de irregularidades. Para iso valeuse do apoio de Atilirio, persoa próxima a Nerón e á emperatriz Popea.^[1] No regreso a Xudea atopouse cunha insurrección popular, e foi nomeado gobernador de Galilea polo Sanedrín. Loitou contra os exércitos romanos de Vespasiano. Feito prisioneiro, acadou o favor dos emperadores Vespasiano e Tito e fíxose cidadán romano sen renegar do xudaísmo, mais asentándose en Roma de xeito definitivo.^[1] Tomou o nome de Flavio por ser este o da familia imperial que o protexeu.

Obras

Escribiu máis de vinte libros de grande interese histórico. Porén Flavio Xosefo é máis coñecido por facer a referencia escrita a Xesús de Nazaret máis antiga^[1]. Concretamente trátanse de dous parágrafos dentro do volume Antiquitates Iudaicae. O primeiro deles é coñecido coma o Testimonium Flavianum, texto de autoría controvertida.^[1] Algúns estudosos defenden a súa autenticidade, outras defenden que foi un texto manipulado ou engadido polos copistas cristiáns da obra de Flavio Xosefo, aproveitándose do seu prestixio. O segundo texto, contido no capítulo 20 da citada obra, relata a morte de Santiago, facendo alusións a Xesús. Hai consenso en considerar este segundo texto veraz e auténtico.^[1]

• De bello judaico
• Antiquitates Iudaicae
• Contra Apionem
• Josephi vita