Graf

Graf (en alemán: Graf, Gräfin) é un título nobiliario histórico xermánico, equivalente en xeral ao título de conde (derivado do comes latino, e cunha historia propia) e ao título de earl británico (título anglosaxón similar ao jarl viquingo). É inmediatamente superior a freiherr ("barón") e inferior a raugraf.

Graf
Istancia de	título nobiliario
Subclase de	conde
Parte de	nobreza
Non confundir con	graf (en)
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Dicionario razonado da gran lingua rusa Q30212607 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24750992 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24426310 Great Complete Encyclopedia of All Sciences and Arts (en) Q113102671
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Coroa heráldica de graf

Historia

A súa orixe do graf é incerta; Paulo, o Diácono escribiu (en latín) contra 790:

o conde dos bávaros, que eles chaman gravio, que gobernaba Bauzanum e outras prazas fortes…^[1]

Isto leva a crer que o termo sexa de orixe xermánica, aínda que tamén se suxeriu unha relación co termo grego graphēin ("escribir").

Desde agosto de 1919, en Alemaña, Graf e todos os outros títulos pasaron a ser considerados parte integrante do sobrenome dos titulares e dos seus descendentes que aínda residían no país.^[2] O título condal Graf tamén era utilizado entón por falantes do alemán (tanto como lingua oficial como vernácula) en Austria e noutras terras dominadas polos Habsburgo (como Hungría e as terras eslavas), en Liechtenstein e boa parte de Suíza.

Primeiramente, ata o século XV, un graf obrigatoriamente exercía autoridade ou xurisdición sobre un territorio coñecido como Grafschaft, literalmente "condado", mais desde esa data o título pasou a ser empregado só como grao de nobreza.

Os títulos nobiliarios de graf concedidos na primeira metade do Sacro Imperio Romano Xermánico (962-1806), frecuentemente estaban relacionados coa xurisdición ou a autoridade sobre un territorio, ou ao exercicio dalgunha función pública e representabam concesións especiais, tanto en termos de autoridade como de posición. Após o século XV, recibiron o título membors da nobreza, mais sen que tivesen adscrita ningunha función pública, só como grao de nobreza. Só os títulos nobiliarios máis importantes permanecen en uso na actualidade.

Títulos nobiliarios que conteñen o termo graf

Algúns teñen aproximadamente o grao de conde, algúns un pouco superior e outros un pouco inferior.

Título	Etimoloxía
Markgraf[3]	Mark: marca de fronteira + Graf. Autoridade exercida sobre un territorio na fronteira do Sacro Imperio Romano Xermánico. O grao equivalente na nobreza ibérica era marqués.
Landgraf[4]	Land: terra + Graf. Autoridade exercida sobre unha provincia enteira. O grau equivalente na nobreza ibérica era conde.
Reichsgraf	Reich: o Sacro Império + Graf. Conde imperial, cun título garantido ou recoñecido polo emperador romano xermánico.
Pfalzgraf	Pfalz: Palatinado + Graf. Orixinalmente gobernado "coa autoridade do palacio imperial", posteriormente, gobernador da "Terra do Palacio", é dicir, o Palatinado.
Rheingraf	Rhein: Rin + Graf. Gobernador do territorio veciño ao río Rin.
Burggraf[5]	Burg: castelo, burgo + Graf. Gobernador do territorio en volta ou dominado por unha fortificación ou un castelo fortificado.
Altgraf	Alt: vello + Graf. Condado cun título preimperial que garante o título actual. Unicamente na familia Salm.
Freigraf	Frei: libre + Graf. Ambos os títulos feudais da faixa de conde mais un despacho técnico.
Wildgraf	Wild: salvaxe + Graf. Gobernador dun territorio centrado nunha área salvaxe.
Raugraf	Rau: deshabitado, salvaxe + Graf. Gobernador dun territorio centrado unha área subdesenvolvida.
Vizegraf	Vize: vice, substituto + Graf