Hengest

Hengest ou Hengist, finado en 488?, foi un guerreiro viquingo de Dinamarca na Era de Vendel (século V). lugartenente do rei danés Hnæf^[1]. A súa figura protohistórica aparece no poema épico Beowulf e o fragmento de Finnsburg^[2]. A súa figura lendaria aparece como o fundador do reino de Kent, un dos primeiros reinos anglosaxóns na illa.^[3]

Hengest

Biografía
Nacemento	I milenio
Morte	c. 488 Gloucester, Reino Unido
Actividade
Ocupación	monarca
Período de actividade	(Con vida en: século V )
Compañeiro profesional	Horsa: Hengist e Horsa (pt)
Familia
Fillos	Rowena, Oisc de Kent
Pai	Wihtgils
Irmáns	Horsa
Descrito pola fonte	Dictionary of National Biography Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Escudo da cidade de Bünde, en Renania do Norte-Westfalia, que representa a Hengest e ao seu irmán Horsa dándose a man tras acordar a invasión de Gran Bretaña; acordo que, segundo a tradición, se produciu en Bünde.

Traxectoria

En Beowulf cítase a Hildeburh, a irmá do rei Hnæf e esposa de Finn de Frisia. Tanto Hnæf como o fillo de Hildeburh e Finn caeron no campo de batalla, xunto a moitos guerreiros frisóns. Non está claro o papel de Finn na disputa que o leva a ofrecer un trato desfavorábel, pero Hengest rompe ese trato, mata a Finn e leva a Hildeburh de regreso a Dinamarca^[4].

Historia ecclesiastica gentis Anglorum

En Historia ecclesiastica gentis Anglorum (século VIII) aparece un Hengest, irmán de Horsa, caudillos dun exército formado por anglos, saxóns e xutos. Horsa morreu en batalla contra os britóns e foi enterrado no leste de Kent, onde un monumento que lembraba o seu nome aínda existía nos tempos de Beda. Fai unha xenealoxía dos irmáns, ambos os fillos de Wictgils fillo de Witta fillo de Woden, e que á súa vez Hengist era pai de Oeric, o cal o acompañou a Britania^[5].

Crónica anglosaxoa

A Crónica anglosaxoa menciona a Batalla de Aylesford (455), cando Hengest combateu a Vortigern. Nesa batalla morreu o seu irmán Horsa^[6].

Historia Brittonum

A Historia Brittonum menciona a Hengest e Horsa, a quen Vortigern permitiu asentarse co seu pobo en Thanet a cambio dos seus servizos como mercenarios para defender o reino contra os pictos. Hengest convenceu a Vortigern para que lle concedese máis terra e permitir a chegada de máis colonos, o que abriu o camiño ao asentamento xermánico na illa^[7].