Horsa

Horsa foi un guerreiro viquingo de Dinamarca na Era de Vendel (século V), que conxuntamente co seu irmán Hengest protagonizaron a primeira colonización xermánica na illa de Gran Bretaña. Algúns historiadores citan a ambos os irmáns como saxóns, oriúndos de Xutlandia, que lideraron a anglos, saxóns e xutos na invasión e protagonizaron un asentamento no reino de Kent.^[2][3].

Horsa

Biografía
Nacemento	século V
Morte	455 (Gregoriano)
Rei
Actividade
Ocupación	mercenario, militar
Período de actividade	(Con vida en: século V )
Compañeiro profesional	Hengest: Hengist e Horsa (pt)
Outro
Título	Rei
Pai	Wihtgils
Irmáns	Hengest
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Dictionary of National Biography

Escudo da cidade de Bünde, en Renania do Norte-Westfalia, que representa a Horsa e ao seu irmán Hengest dándose a man tras acordar a invasión de Gran Bretaña; acordo que, segundo a tradición, se produciu en Bünde.^[1]

Traxectoria

Segundo a crónica anglosaxoa, Horsa morreu na batalla de Aylesford (455), combatendo xunto ao seu irmán contra Vortigern, rei dos britanos, quen en principio facilitara o seu asentamento a cambio de protexer o reino do ataque dos pictos, pero posteriormente a colonización converteuse en conquista^[4].

Horsa foi enterrado no leste de Kent, onde un monumento que lembraba o seu nome aínda existía nos tempos de Beda.