Hornblenda

A hornblenda ou horneblenda^[1][2][3], é o nome dun grupo de minerais pertencente á clase dos silicatos ou dos aluminosilicatos. A súa fórmula xenérica é Ca₂(Mg,Fe,Al)₅(Al,Si)₈O₂₂(OH)₂. A hornblenda forma parte da composición de moitas rochas ígneas e metamórficas, tales como granitos, gneises, sienitas, dioritas, gabros, basaltos, andesitas e xistos... Forma parte do grupo dos anfíbolos, constituídos por mestura isomorfa de silicatos de calcio, magnesio, ferro, aluminio e, por veces, tamén de sodio, magnesio ou titanio. O termo horneblenda non se refire a un mineral en particular, senón que é unha designación xenérica dada aos anfíbolos de cor moi escura que non poden ser facilmente identificadas sen a análise da súa composición química.

Hornblenda
Fórmula química	Ca2(Mg,Fe,Al)5(Al,Si)8O22(OH)2
Clase	Silicatos
Subclase	Inosilicatos
Sistema cristalino	Monoclínico 2/m
Cor	Negra, verde escura
Brillo	De vítreo a mate
Dureza	5-6 (escala de Mohs)
Fractura	Irregular
Exfoliación	Imperfecta a 56º e 124º
Raia	Gris pardenta
Densidade	2,9-3,4 g/cm3

O nome provén do alemán Horn (corno) e Blende (de blenden = relucir) , en referencia ao brillo do mineral.

Estrutura

Na súa rede cristalina, os ións de ferro, magnesio e aluminio poden substituírse mutuamente sen problema e, entón, é difícil distinguir as diferentes variedades minerais deste mineral, que se denominan magnesiohornblenda, ferrohornblenda e aluminohornblenda, segundo o elemento predominante. Hai máis variedades aínda, como a pargasita, a hastingsita, a tschermakita... Como regra xeral, pódese indicar que os minerais con maior contido de ferro teñen cores máis escuros.

Aínda que a hornblenda é un mineral extensamente distribuído, non se adoita formar en cristais vistosos.

Características

É de cor escura a verde escura. Os cristais xeralmente son opacos, aínda que algúns exemplares poden ser transparentes. O seu hábitat cristalino vai desde pequenos prismas até agullas. O corte polos cristais pode ser hexagonal, aínda que raras veces son simétricos. Tamén se adoita atopar en forma masiva. Creba de forma imperfecta en dúas direccións, a 56º e a 124º. A fractura é irregular. Deixa raia parda ou agrisada na táboa de porcelana.

Ten como minerais asociados: cuarzo, feldespato, auxita, magnetita, mica

Depósitos

Hai depósitos importantes en: Bancroft (Ontario, Canadá); Noruega; Bohemia; Monte Vesuvio (Italia); Nova York.