Intensidade luminosa

En fotometría, a intensidade luminosa defínese como a cantidade de fluxo luminoso que emite unha fonte por unidade de ángulo sólido. A súa unidade de medida no Sistema Internacional de Unidades é a candela (cd). Matematicamente, a súa expresión é a seguinte:

${\displaystyle I_{V}={\frac {dF}{d\Omega }}}$

Intensidade luminosa
Instancia de	tipo de quantidade (pt) e ISQ base quantity (en)
Subclase de	magnitude escalar, quantity per solid angle (en) e photometric quantity (en)
Unidade recomendada	candela
Dimensión	${\displaystyle {\mathsf {J}}}$
Símbolo LaTeX	${\displaystyle I_{\mathrm {v} }}$
Fórmula ${\displaystyle I_{\mathrm {v} }={\frac {\mathrm {d} \Phi _{\mathrm {v} }}{\mathrm {d} \Omega }}}$ ${\displaystyle \Omega }$ (ángulo sólido) ${\displaystyle \Phi _{\mathrm {v} }}$ (fluxo luminoso (pt) ) ${\displaystyle I_{\mathrm {v} }}$ (Intensidade luminosa)
Fontes e ligazóns
OpenAlex	C74389443
Descrito pola fonte Enciclopedia soviética armenia, volume 4 pp. 684 Principles governing photometry (2nd edition) (en) Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Q98709043 SI Brochure (9th edition): Concise summary (en) ISO 80000-7:2019 Quantities and units — Part 7: Light and radiation (en)
[ Wikidata ]

onde:

• ${\displaystyle \scriptstyle {I_{V}}}$é a intensidade luminosa, medida en candelas.
• ${\displaystyle \scriptstyle {F}}$ é o fluxo luminoso, en lumens.
• ${\displaystyle \scriptstyle {d\Omega }}$ é o elemento diferencial de ángulo sólido, en estereorradiáns.

A intensidade luminosa pódese definir a partir da magnitude radiométrica da intensidade radiante sen máis que ponderando cada lonxitude de onda pola curva de sensibilidade do ollo. Así, se ${\displaystyle \scriptstyle {I_{V}}}$ é a intensidade luminosa, ${\displaystyle \scriptstyle {I(\lambda )}}$representa a intensidade radiante espectral e ${\displaystyle \scriptstyle {V(\lambda )}}$ simboliza a curva de sensibilidade do ollo, entón:

${\displaystyle I_{V}=K\int _{visible}^{\ }I(\lambda )V(\lambda )\,d\lambda }$

Intensidade luminosa e diferentes tipos de fontes

En fotometría, denomínase fonte puntual aquela que emite a mesma intensidade luminosa en todas as direccións consideradas. Un exemplo práctico sería unha lámpada. Polo contrario, denomínase fonte ou superficie reflectora de Lambert aquela na que a intensidade varía co coseno do ángulo entre a dirección considerada e a normal á superficie (ou eixe de simetría da fonte).

Unidades

Unha candela defínese como a intensidade luminosa dunha fonte de luz monocromática de 540 THz que ten unha intensidade radiante de 1/683 vatios por estereorradián, ou aproximadamente 1.464 mW/sr. A frecuencia de 540 THz corresponde a unha lonxitude de onda de 555 nm, que se corresponde coa luz verde pálida preto do límite de visión do ollo. Xa que hai aproximadamente 12.6 estereorradiáns nunha esfera, o fluxo radiante total sería de aproximadamente 18.40 mW, se a fonte emitise de forma uniforme en todas as súas direccións. Unha candea corrente produce con pouca precisión unha candela de intensidade luminosa.

Unidades de fotometría do SI

Magnitude	Símbolo	Unidade do SI	Abrev.	Notas
Enerxía luminosa	Qv	lumen segundo	lm·s	Ás veces úsase a denominación talbot, allea ao SI
Fluxo luminoso	F	lumen (= cd·sr)	lm	Medida da potencia luminosa percibida
Intensidade luminosa	Iv	candela (= lm/sr)	cd	Unha unidade básica do SI
Luminancia	Lv	candela por metro cadrado	cd/m2	Ás veces úsase a denominación nit, allea ao SI
Iluminancia	Ev	lux (= lm/m2)	lx	Usado para medir a incidencia da luz sobre unha superficie
Emitancia luminosa	Mv	lux (= lm/m2)	lx	Usado para medir a luz emitida por unha superficie
Eficacia luminosa	η	lumen por vatio	lm/W	razón entre fluxo luminoso e fluxo radiante