Ivar Giaever

Ivar Giaver, en noruegués escrito como Ivar Giæver, nado en Bergen o 5 de abril de 1929 e finado en Schenectady o 20 de xuño de 2025,^[1] foi un físico estadounidense, de orixe norueguesa, galardoado en 1973 co Premio Nobel de Física.

Ivar Giaever

(2010)
Biografía
Nacemento	5 de abril de 1929 Bergen, Noruega
Morte	20 de xuño de 2025 (96 anos) Schenectady, Estados Unidos de América
Relixión	Ateísmo
Educación	Instituto Politécnico Rensselaer Clare Hall Instituto Noruegués de Tecnoloxía Hamar katedralskole
Actividade
Campo de traballo	Física, supercondutividade, Semicondutor, biofísica, física do estado sólido, inmunoloxía, cultivo de tecidos, matemática aplicada e física de capas finas
Ocupación	físico, científico, enxeñeiro, profesor universitario
Empregador	Instituto Politécnico Rensselaer
Membro de	Academia Norueguesa de Ciencias e Letras Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Sociedade Estadounidense de Física Sociedade Real de Letras e Ciencias de Noruega Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Real Academia Sueca de Enxeñaría ASME
Obra
Obras destacables física do estado sólido
Premios
(2010)  Medalha Gunnerus (pt) (1973)  Premio Nobel de Física (1969)  Bolsa de estudos Guggenheim (1966)  Premio Golden Plate (1965)  Premio Oliver E. Buckley  Medalla Onsager
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Джайевер Айвар) Enciclopedia soviética xeorxiana, (vol:11, p.532) Fiziki, (p.111)

Traxectoria

Estudou enxeñaría industrial no Instituto Tecnolóxico de Noruega, licenciándose en 1952 en física. En 1954 emigrou ao Canadá, onde foi empregado da división canadense da General Electric, trasladándose dous anos despois aos Estados Unidos. Naqueles momentos estudou física no Instituto Politécnico Rensselaer, doutorándose en 1964, ano no que conseguiu a nacionalidade estadounidense.

Interesado no efecto túnel sobre os semicondutores e supercondutores, demostrou como o paso de electróns a través dun díodo cunha fina capa de óxido producía o fenómeno coñecido como supercondutividade. En 1973 compartiu o Premio Nobel de Física con Leo Esaki e Brian David Josephson polos seus traballos na física do estado sólido.