Laurusia

Laurusia (unha fusión das palabras Laurentia e Rusia e diferente da máis grande Laurasia), tamén chamada Euramérica ou Continente do arenito vermello antigo, foi un supercontinente menor creado no Devoniano como resultado da colisión e fusión entre os antigos continentes de Laurentia, Báltica e Avalonia durante o oroxenia caledoniana, hai uns 410 millóns de anos.

Non confundir con Laurasia.

No Carbonífero tardío, as selvas tropicais estendíanse polo ecuador de Laurusia. Cando o clima se fixo máis árido ocorreu un importante e abrupto cambio na vexetación. O bosque fragmentouse e os licópsidos, que dominaban estas zonas húmidas foron diminuíndo e desaparecendo, e foron substituídos por fentos oportunistas. Houbo tamén unha perda de diversidade de anfibios e simultaneamente o clima máis seco estimulou a diversificación dos réptiles.^[1]

Extensión

Laurusia (=Euramérica) no Devoniano

Laurusia ou Euramérica pasou a formar parte do gran supercontinente Panxea no Permiano. No Xurásico, cando a Panxea se dividiu por medio de rifts en dous grandes continentes, chamados Gondwana e Laurasia, as terras correspondentes a Laurusia ou Euramérica quedaron formando parte de Laurasia (que tamén comprendía partes asiáticas como Siberia, zona de Casaquistán e partes da China).

No Cretáceo, Laurasia dividiuse nos continentes de Norteamérica e Eurasia. O cratón laurentino forma agora parte de Norteamérica mentres que Báltica forma partre de Europa, mentres que Avalonia quedou repartida entre os dous.