Shiitake
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O shiitake (Lentinula edodes) é un cogomelo comestíbel nativo do leste de Asia. A especie é hoxe en día o segundo cogumelo comestíbel máis consumido no mundo, incorporado desde hai moito nos hábitos alimentarios dos pobos asiáticos. Recentemente, foi introducido para produción e consumo nos países occidentais[1].
Remove ads
Etimoloxía
A palabra "shiitake" ten orixe no xaponés shii (unha árbore semellante ao carballo) e take (cogomelo)[2].
En xaponés chámase 椎茸 (shiitake), que significa "seta de Castanopsis", porque a madeira destas árbores úsase como sustento para cultivalas. E en todo o mundo é moi común achala en restaurantes chineses, onde adoita chamarse simplemente "seta chinesa", aínda que e en chinés é 香菇, que significa "cogomelo recendente" ou "cogomelo delicioso".
A primeira referencia histórica do consumo de shiitake data de 199 AD. En Galiza é unha especie cultivada dende hai pouco polo que non ten un nome galego.
Remove ads
Hábitat
Na natureza, o shiitake pódese atopar en forestas asiáticas, onde se desenvolve en árbores mortas. É un fungo aerobio, decompoñedor de madeira, que degrada celulosa e lignina para obter enerxía.
Taxonomía
A historia taxonómica do shiitake remóntase ao ano 1878, cando o botánico inglés Miles Joseph Berkeley propuxo o nome Agaricus edodes para a súa clasificación. De aí en diante, a especie foi asignada a diversos xéneros entre eles Collybia, Armillaria, Lepiota, Pleorotus e Lentinus (esta última dada por Singer). Recentemente Pegler[3] denominou o shiitake de Lentinula edodes polas diferenzas microscópicas que existían respecto da súa última clasificación (Lentinus).
Propiedades
O shiitake é nutritivo, rico en proteínas, contendo en relación á materia seca 17,5% de proteínas, con nove aminoácidos esenciais. Ten tamén importancia medicinal, posuíndo substancias con propiedades medicinais para o tratamento e control da presión arterial, redución do nivel de colesterol, fortalecemento do sistema imunolóxico, e inhibición do desenvolvemento de tumores, virus e bacterias.
Produción e conservación
O shiitake é producido en compostos orgánicos á base de serraxe, farelo de arroz e/ou trigo e/ou soia, previamente hidratada e co pH corrixido.
Para variedades adaptadas ao clima frío, o produto repousa durante 145 días nun local fechado e climatizado arredoe de 14 °C até o que os cogomelos abrollan. Outras variedades adaptadas ao clima máis quente responden mellor a unha temperatura de 20 °C e con tempo de repouso entre 70 a 90 días.Este proceso tamén é coñecido como cultivo axénico.
O shiitake pode conservarse durante 10 a 15 días no refrixerador (4 °C). Xeralmente, embálanse en bandexas de isopor (200g), recubertos cun filme de PVC, en tarros ou en pequenas caixas de cartón.
O shiitake pódese preparar en sopas, mollos, ensaladas e até empanado. Pode ser preparado de xeito semellante ao da carne.
Outros tipos: Champiñon, Agaricus blazei, Auricularia erinaceus, Buna shimeji, Coprinus, Flammulina velutipes, Ganoderma lucidum, Hericum erinaceus, Maitake, Nameko, Pleurotus salmón, Pleurotus citrinopileatus, Pleurotus cystidiosus, Pleurotus djamor, Pleurotus eryngii, Pleurotus euosmus, Pleurotus tuberregium, Stropharia rugosoannulata, Shirotomagiotake, Cardoncello, Shiitake, Shimeji branco, Shimeji negro, Tremella fuciformis, Volvariella volvacea
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads