Màxim Huerta

Màxim Huerta Hernández, nado en Utiel (provincia de Valencia) o 26 de xaneiro de 1971, é un xornalista, escritor e político español. En xuño de 2018 desempeñou o cargo de ministro de Cultura e Deporte durante seis días até a súa dimisión ó darse a coñecer unha sentenza por fraude fiscal. Foi gañador do Premio Primavera 2014 coa súa cuarta novela, La noche soñada.^[1]

Màxim Huerta

(2018)
Biografía
Nacemento	(es) Máximo Huerta Hernández 26 de xaneiro de 1971 (54 anos) Utiel, España
Ministro de Cultura e Deporte
7 de xuño de 2018 – 14 de xuño de 2018 ← Íñigo Méndez de Vigo – José Guirao →
Datos persoais
Educación	Universidade San Pablo CEU - ciencias da comunicación
Actividade
Campo de traballo	Xornalismo, actividade literaria e belas letras
Ocupación	presentador de televisión (2001–2006), escritor, xornalista, político, escritor de literatura infantil
Empregador	À Punt Mèdia (2021–) Televisión Española (2019–) Goberno de España (2018–2018) El programa de Ana Rosa (2005–2015) Telecinco (2000–)
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias da Televisión e do Audiovisual de España
Premios
(2022)  Premio Fernando Lara (2021)  Gran Cruz da Orde de Carlos lll (2014)  Premio Primavera de Novela
Sitio web	maximhuerta.com

Traxectoria

É licenciado en Ciencias da Información pola Universidade San Pablo CEU de Valencia e ten un mestrado en Deseño Gráfico e Ilustración Editorial polo Instituto Europeo de Deseño de Madrid. Tamén é membro da Academia das Ciencias e as Artes de Televisión de España. Iniciou a súa traxectoria profesional en radio e medios escritos da súa terra natal, como as emisoras Radio 5 de RNE en Utiel e Radio Buñol, ou os xornais Valencia 7 días e Las Provincias.

O seu salto á televisión produciuse en 1997, ano no que se incorporou á cadea de televisión autonómica Canal 9, na que presentou e editou o Informatiu Metropolità e o Informatiu de última hora.^[2]

Comezou a traballar en Telecinco en 2000, presentando e editando o espazo de emisión autonómica da cadea para a Comunidade Valenciana. Un ano despois deu o salto á emisión a nivel estatal ó converterse nun dos rostros do noticiario Informativos Telecinco, nos que permaneceu cinco anos presentando distintas edicións.

En 2005 deu un xiro á súa carreira profesional, até o momento sempre vencellada ós espazos informativos, e incorporouse ó equipo de presentadores de El programa de Ana Rosa, un magacín conducido pola xornalista Ana Rosa Quintana e moi centrado en asuntos de crónica social. Mantívose no espazo durante dez anos, até setembro de 2015.

Polémica política

O 6 de xuño de 2018 comunicouse o seu nomeamento como ministro de Cultura e Deporte de España no Goberno de Pedro Sánchez. Presentou a súa dimisión como ministro seis días máis tarde, tras coñecerse que eludiu o pago a Facenda de 218 322 euros empregando unha sociedade para tributar por sociedades e non por IRPF, ademais de cargar a esta outros gastos non relacionados coa actividade. Estes gastos inxustificados alcanzan a cantidade de 310 150,15 euros, os cales inclúen gastos derivados dunha segunda vivenda privada na praia. O total reclamado por Facenda ó ministro en concepto de cota defraudada, intereses e multas elevouse a 365.939,85 euros.^[3][4][5]

É membro da Academia das Ciencias e as Artes de Televisión de España.

Obra

Novelas

• Que sea la última vez... (2009)
• El susurro de la caracola (2011)
• Una tienda en París (2012)
• La noche soñada (2014)
• No me dejes (Ne me quitte pas) (2015)
• La parte escondida del iceberg (2017)
• Firmamento (2018)

Relatos

• El escritor (2015), ilustrado por Javier Jubera
• Partir de cero (2017), ilustrado por Carlos Salgado

Literatura infantil

• Elsa y el mar (2016), ilustrado por María Cabañas

Libros de viaxes

• Mi lugar en el mundo eres tu (2016)