Parodia

No seu uso contemporáneo, unha parodia é unha obra satírica que imita a outra obra de arte co fin de ridiculizala.

Parodia
Instancia de xénero
Subclase de humor
Practicado por imitador
Parcialmente coincidente con persiflage (en)
Medio usado parody (en)
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Enciclopedia de Otto Q23859649 Enciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron Q24923046 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24820922 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Parody (en) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24474839 Dicionario Musical Riemann (1901–1904) Q27774646 Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Q45260659 Enciclopedia Nacional de Uzbekistán
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

A parodia existe en tódolos medios, incluíndo literatura, música e cine. Os movementos culturais poden ser así mesmo parodiados.

Orixe occidental

Na antiga literatura grega, unha parodia era un tipo de poema que imitaba o estilo doutro poema. As raíces gregas da palabra parodia lévannos ao significado de "Poema irrespectuoso".

Os autores romanos definiron a parodia como a imitación dun poeta por outro con cariz humorístico. Do mesmo xeito, na literatura francesa neoclásica, unha parodia era un tipo de poema onde o estilo dunha obra é imitado por outra con fins humorísticos.

Exemplos

Exemplos históricos

• Sir Thopas en Contos de Cantérbury, por Geoffrey Chaucer
• Don Quixote por Miguel de Cervantes
• Beware of the Cat por Thomas Nashe
• The Knight of the Burning Pestle por Francis Beaumont e John Fletcher
• Dragon of Wantley, balada anónima do século XVII
• Hudibras por Samuel Butler
• "MacFlecknoe", por John Dryden
• A Tale of a Tub por Jonathan Swift
• The Rape of the Lock por Alexander Pope
• Namby Pamby por Henry Carey
• As Viaxes de Gulliver por Jonathan Swift
• The Dunciad por Alexander Pope
• The Memoirs of Martinus Scribblerus por John Gay, Alexander Pope, John Arbuthnot, Earl of Oxford, et al.
• Rasselas, Prince of Persia por Samuel Johnson
• A Musical Joke por Mozart (Ein musikalischer Spaß), K.522 (1787) - parodia de contemporáneos incompetentes de mozart, segundo algúns teóricos.
• Sartor Resartus por Thomas Carlysle