Picea

As piceas son un xénero de coníferas: Picea pertencentes á familia Pinaceae que conta cunhas 35 especies. Son árbores entre 20 e 60 metros con porte piramidal, follas illadas, planas ou tetragonais a xeito de agulla e estróbilos pendurados que non se disgregan até madurar. Entre os seus representantes máis coñecidos atopamos a Picea abies, o abeto vermello ou abeto rubio europeo, empregado comunmente en Galicia coma árbore de Nadal; ou a Picea glauca. A meirande parte das especies do xénero son árbores lonxevas e que medran amodo. Ademais do uso ornamental, en xardinaxe, e coma árbore de Nadal, a madeira é de boa calidade (uso madeireiro e silvícola) e serve na construción, así coma para fabricar instrumentos musicais, coma violíns ou guitarras.^[1]

Piceas (xénero Picea)
Picea abies
Clasificación científica
Reino: Plantae División: Pinophyta Clase: Pinopsida Orde: Pinales Familia: Pinaceae Xénero: Picea Link
Especies
Véxase no texto

Picea mariana

Cono de Picea sitchensis

Clasificación

A análise do ADN^[2][3] demostrou que as clasificacións tradicionais baseadas na morfoloxía da acícula e no estróbilo son artificiais. Un estudo recente^[2] encontrou que P. breweriana ten unha posición basal, seguida por P. sitchensis, e mais as outras especies dividíronse en tres clados, suxestionando que a Picea orixinouse en América do Norte.

Hai trinta e cinco especies nomeadas de piceas.

Clado I

• Picea breweriana. Montes Klamath, América do Norte; endemismo local.

Clado II

• Picea sitchensis Picea de Sitka. Costa do Pacífico de América do Norte; a especie de maior tamaño, até 95 m de alto; importante en silvicultura.

Clado III

• Picea engelmannii . Montañas de América do Norte occidental; importante en silvicultura.
• Picea glauca Picea branca. América do Norte setentrional; importante en silvicultura.

Clado IV

• Picea brachytyla. Suroeste da China.
• Picea chihuahuana. Nordés de México (rara).
• Picea farreri. Nordés de Birmania, suroeste da China (montañas).
• Picea likiangensis. Suroeste da China.
• Picea martinezii. Nordés de México (moi rara, en perigo).
• Picea maximowiczii. Xapón (rara, montañas).
• Picea morrisonicola. Taiwán (alta montaña).
• Picea neoveitchii. Noroeste da China (rara, en perigo).
• Picea orientalis Picea oriental. Cáucaso, nordés de Turquía.
• Picea purpurea. Oeste da China.
• Picea schrenkiana. Montañas do centro de Asia.
• Picea smithiana. Himalaia occidental.
• Picea spinulosa. Himalaia oriental.
• Picea torano. Xapón.
• Picea wilsonii. Oeste da China.

Clado V

• Picea abies Abeto vermello, abeto do norte, abeto rubio, falso abeto, picea común, picea norueguesa. Europa; importante en silvicultura. É a árbore de Nadal orixinaria.
• Picea alcoquiana ("P. bicolor"). Xapón central (montañas).
• Picea alpestris. Os Alpes en Europa; rara, a miúdo tratada coma unha variedade de P. abies (hibrídase con ela), mais cos conos distintos.
• Picea asperata. China occidental; varias variedades.
• Picea crassifolia. China.
• Picea glehnii. Xapón setentrional, Sakhalín.
• Picea jezoensis. Nordés de Asia, Kamchatka sur até o Xapón.
• Picea koraiensis. Corea, nordés da China.
• Picea koyamae Picea de Koyama. Xapón (montañas).
• Picea mariana Picea negra. América do Norte setentrional.
• Picea meyeri.
• Picea obovata. Norte de Escandinavia, Siberia. A miúdo tratada coma unha variedade de P. abies (hibrídase con ela) mais os conos son distintos.
• Picea omorika Picea de Serbia. Serbia; endemismo local; importante en horticultura.
• Picea pungens Picea do Colorado ou picea azul. Montañas Rochosas, América do Norte; importante en horticultura.
• Picea retroflexa. China.
• Picea rubens Picea vermella americana. América do Norte nororiental; importante en silvicultura.