Pobo pijao

Os pijaos (tamén coñecidos como piajaos, pixaos ou pinaos) son un pobo indíxena que habita no departamento de Tolima, en Colombia. Na era precolombiana poboaron a Cordilleira dos Andes entre os nevados de Huila, de Quindío e de Tolima; no alto val do río Magdalena e no Valle del Cauca. Os pijaos non chegaron a formar un estado centralizado, manténdose como pobos federados.

Mapa das civilizacións precolombianas. Os panches e os pijaos están agrupados como Tolima.

Pobo pijao
Estatua dun indíxena pijao en Ibagué.
Instancia de	pobo
Poboación total	51 635 (censo de 2018)[1]
Lingua	Lingua pijao e castelán
Relixión	relixión tribal tradicinal, catolicismo[2]
Relacionados	panches, quimbayas e guayupes
Rexións principais
Colombia	51 635
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Lingua

Artigo principal: Lingua pijao.

A lingua pijao está moi mal documentada, e só se coñece un feixe de palabras. A lingua está extinta dende a década de 1950.^[3] Gran parte da información sobre ela procede de frei Pedro Simón e outros cronistas españois^[4] e de "listas de vocabulario" recollidas en 1943 no concello de Ortega por Alicia e Gerardo Reichel-Dolmatoff, así como por Roberto Pineda Giraldo e Milcíades Chaves.^[5] Segundo Simón, os panches falaban a mesma lingua que os pijaos.^[4]

A lingua pijao foi incluída dentro da familia lingüística caribe por Paul Rivet,^[4][6] porén, o exame do escaso vocabulario coñecido permite rexeitar que a lingua dos pijaos fora caribe.^[7] A evidencia lingüística non permite até o momento estabelecer parentescos filoxenéticos, pois é insuficiente.^[8] A lingua pijao permanece sen clasificar^[9] ou é caracterizada como lingua illada.^[10]