RAD51

RAD51 é un xene eucariota que codifica unha proteína que pertence á familia da proteína RAD51, que axuda á reparación de roturas de dobre febra no ADN. Os membros da familia de RAD51 son homólogos da proteína bacteriana RecA e da Rad51 do lévedo Saccharomyces cerevisiae. A proteína está moi conservada na maioría dos eucariotas, desde os lévedos aos humanos.

Un filamento de Rad51 baseado en PDB 1SZP
Recombinase RAD51
Identificadores
Símbolo	RAD51
Símbolos alt.	BRCC5; HRAD51; HsRad51; HsT16930; MRMV2; RAD51A; RECA
Entrez	5888
OMIM	179617
RefSeq	NP_001157741
UniProt	Q06609
Outros datos
Locus	Cr. 15 :(40.99 – 41.02 Mb)

Variantes

Hai dúas variantes de transcrición orixinadas por splicing alternativo desta proteína. Existen variantes de transcrición que utilizan sinais poliA alternativos.

Función

Nos humanos, RAD51 é unha proteína de 339 aminoácidos que xoga un importante papel na recombinación homóloga do ADN durante a reparación de roturas de dobre febra. Neste proceso, ten lugar un intercambio de febras de ADN dependente de ATP no cal unha febra molde invade febras apareadas de moléculas de ADN homólogas. A RAD51 intervén nas etapas de busca de homoloxía e de apareamento deste proceso.

A diferenza doutras proteínas implicadas no metabolismo do ADN, a familia RecA/Rad51 forma un filamento de nucleoproteína helicoidal no ADN.^[1]

Esta proteína pode interaccionar coas proteínas de unión ao ADN monocatenario RPA, BRCA2, PALB2^[2] e RAD52.

Como se dixo, esta proteína forma filamentos. A base estrutural para a formación de filamentos de Rad51 e o seu mecanismo funcional aínda non está aclarado. Porén, estudos recentes feitos utilizando proteínas Rad51 etiquetadas fluorescentemente^[3] indican que os fragmentos de Rad51 se alongan por eventos de nucleación múltiple seguidos de crecemento, e o fragmento total está terminado cando atinxe uns 2 μm de lonxitude. Porén, a disociación de Rad51 do ADN bicatenario é lenta e incompleta, o que suxire que hai un mecanismo adicional que realiza isto.

Patoloxía

Esta proteína interacciona con PALB2^[2] e BRCA2, o que pode ser importante para a resposta celular aos danos no ADN. BRCA2 regula tanto a localización intracelular coma a capacidade de unión ao ADN desta proteína. A perda destes controis despois da inactivación de BRCA2 pode ser un evento clave que orixine unha inestabilidade xenómica e xénese de tumores.^[4]

O xene Rad51 está localizado no cromosoma 15 humano e asociáronse varias alteracións neste xene cun incremento do risco de desenvolver cancro de mama. A proteína de susceptibilidade ao cancro de mama BRCA2 e PALB2 controlan o funcionamento de Rad51 na vía de reparación do ADN por recombinación homóloga.^[2][5] Observouse un incremento dos niveis de expresión de RAD51 no carcinoma mamario canino metastático, o que indica que a inestabilidade xenómica xoga un importantes papel na carcinoxénese deste tipo de tumores.^[6][7][8][9]

Familia

Nos mamíferos identificáronse sete xenes de tipo recA, que son: Rad51, Rad51L1/B, Rad51L2/C, Rad51L3/D, XRCC2, XRCC3, e DMC1/Lim15.^[10] Todas estas proteínas, coa excepción da DNC1 específica da meiose, son esenciais para o desenvolvemento dos mamíferos. Rad51 é un membro das NTPases de tipo RecA.

Interaccións

A RAD51 presenta interaccións con BRE,^[11] RAD54,^[12] RAD54B,^[13] ataxia telanxiectasia mutada,^[14] BRCC3,^[11] BARD1,^[11] BRCA2,^{[11][15][16][17][18][19][20][21][5][22][23][24][25]} UBE2I,^[26][27] xene Abl,^[14] BRCA1,^{[11][24][28][29]} RAD52,^[14] DMC1,^[30] P53^[11][31][32] e coa proteína da síndrome de Bloom.^[33]