Serratia

Serratia é un xénero de bacterias gramnegativas, anaerobias facultativas, con forma de bacilo da familia das Enterobacteriaceae. A especie máis común do xénero é S. marcescens, que normalmente é a única patóxena e xeralmente causa infeccións nosocomiais (hospitalarias). Porén, hai raras cepas de S. plymuthica, S. liquefaciens, S. rubidaea, e S. odoriferae que poden causar enfermidades infecciosas.^[2] Membros deste xénero producen un pigmento vermello característico chamado prodixiosina, e poden distinguirse doutros membros da familia Enterobacteriaceae pola súa característica produción de tres encimas: DNase, lipase, e xelatinase.^[3]

Serratia
Cultivo de Serratia marcescens, a especie máis típica do xénero, en XLD ágar.[1]
Clasificación científica
Dominio: Bacteria Filo: Proteobacteria Clase: Gammaproteobacteria Orde: Enterobacteriales Familia: Enterobacteriaceae Xénero: Serratia Bizio 1823
Especies
S. entomophila S. ficaria S. fonticola S. grimesii S. liquefaciens S. marcescens S. odorifera S. plymuthica S. proteamaculans S. quinivorans S. rubidaea S. symbiotica

Antes pensábase que S. marcescens non era unha bacteria patóxena, ata que se descubriron as súas capacidades infecciosas. Debido ao pigmento vermello que produce, foi moi utilizada para rastrear a transmisión bacteriana e para estudar o asentamento e arrastre da bacteria polas correntes de aire.

Infeccións en humanos

Nos hospitais, as especies de Serratia tenden a colonizar nos adultos os tractos respiratorio e urinario, en vez do tracto gastrointestinal (a pesar de ser unha Enterobacteriaceae).

A infección por Serratia é responsable de aproximadamente o 2% das infeccións nosocomiais do sangue, tracto respiratorio superior e tracto urinario, feridas cirúrxicas, e pel e tecidos brandos en pacientes adultos. En salas de pediatría téñense informado de estalidos de infeccións de meninxite por S. marcescens, infeccións de feridas, e artrite.^[4]

As infeccións por Serratia causaron endocardite e osteomielite en persoas adictas á heroína.^[5]

Informouse de casos de artrite por Serratia en pacientes ambulatorios que recibiron inxeccións intraarticulares.