Tiburón anguía

O tiburón anguía^[1][2][3] (Chlamydoselachus anguineus) é unha das dúas especies existentes de tiburóns da familia dos clamidoseláquidos (Chlamydoselachidae), que se distribúe, ampla pero irregularmente, polos océanos Atlántico e Pacífico.

Tiburón anguía (Chlamydoselachus anguineus)
Estado de conservación
Case ameazada
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Chondrichthyes Subclase: Elasmobranchii Superorde: Selachimorpha Orde: Hexanchiformes Familia: Chlamydoselachidae Xénero: Chlamydoselachus Especie: C. anguineus
Nome binomial
Chlamydoselachus anguineus Garman, 1884
Distribución do tiburón anguía Distribución do tiburón anguía

Gorxa do tiburón anguía. Obsérvese como o primeiro par de fendeduras branquiais é continua a través dela.

Dentes do tiburón anguía.

Esta especie pouco común áchase na plataforma continental exterior e na parte superior do noiro continental, polo xeral cerca do fondo. Presentando varias características primitivas, considérase como un fósil vivente.

Alcanza unha lonxitude de até 4 m e corpo, de cor parda escura, parecido ao duna anguía.

As aletas pectorais son curtas e arredondadas. A aleta dorsal única, pequena, está colocada moi atrás, fronte á aleta anal, e ten a marxe arredondada. As aletas pelvianas e a anal son grandes e arredondadas. A aleta caudal é moi longa e de forma máis ou menos triangular, sen un lóbulo inferior ou unha incisura ventral no lóbulo superior.^[4]

Presenta un par de pregas de pel grosa ao longo do ventre, de función descoñecida, separadas por sucos.^[4]

Descrición

As principais características desta especie son:^[2]

• Corpo moi alongado e cilíndrico, como o da anguía, algo comprimido na parte posterior, con quillas prominentes no ventre.
• Cabeza con seis fendeduras branquiais separadas por septos saíntes e coas parte inferior da primeira conectando coa correspondente do outro lado da gorxa.
• Ollos laterais, sen membrana nictitante.
• Fociño extremadamente curto e truncado.
• Boca terminal moi grande, con dentes dispostos en varias fileiras en ambos os dous maxilares; os dentes non están serrados, e presentan tres cúspides principais e dous dentículos máis pequenos en cada un deles.
• Unha soa aleta dorsal.
• Cor parda escura en todo o corpo, cunha liña máis escura ao longo do lombo, máis ou menos visíbel.

Historia natural

• Mesopeláxico ou bentónico, vive sobre fondos entre os 200 e os 1 100 m de profundidade.
• Aliméntase de peixes.
• Ovovivíparo con ovos grandes que, despois dunha xestación de 1 a 2 anos, producen camadas de 4 a 12 crías que miden ao nacer uns 60 cm.^[2]

Estado de conservación

A Unión Internacional para a Conservación da Natureza (IUCN) avaliou esta especie como NT (medianamente ameazada), xa que dada a súa taxa de reprodución moi baixa, e aínda que no ten interese comercial, as capturas accidentais poden chegar a esgotar a súa poboación.^[4]