Nosa Señora das Dores

A Virxe das Dores é unha advocación da Virxe María. Tamén é coñecida como Virxe da Amargura, Virxe da Piedade, Virxe das Angustias, Virxe da Caridade, Virxe da Soidade ou A Dolorosa.

Nosa Señora das Dores
Advocación da Virxe María
Historia
Orixe da devoción	c. 1240 en Toscana, Italia, por Orde dos Servos de María (Servitas)
Veneración
Venerada en	Igrexa Católica
Festividade	15 de setembro
Atributos	Corazón traspasado por unha espada, en alusión á profecía de Simeón
Patroa de	Eslovaquia, Mississippi

A Virxe das Dores aparece frecuentemente representada no momento da Piedade co seu fillo Xesús morto no seu colo, tralo Descendemento da cruz, e outras veces con expresión de desconsolo ao pé da Cruz, sostendo sedente a coroa de espiñas do seu fillo.

En ocasións, represéntase con sete espadas que lle traspasan o corazón en alusión ás sete dores:

1. A profecía de Simeón.
2. A persecución de Herodes e a fuxida a Exipto.
3. Xesús perdido no Templo durante tres días.
4. María encontra a Xesús, cargado coa Cruz.
5. A Crucifixión e Morte de Xesús.
6. María recibe a Xesús baixado da Cruz.
7. A sepultura de Xesús.

Veneración

A súa imaxe é procesionada durante a Semana Santa, sendo a patroa de numerosas localidades dos países de tradición católica. É moi venerada en España, Portugal, Panamá, México e Colombia. En Galicia é a patroa, entre outros lugares, de Escairón, Lalín e Couto; ademais un considerábel número de romarías galegas fanse na honra da Virxe das Dores.

A súa festa celébrase o 15 de setembro. Os cambios no calendario litúrxico introducidos polo Concilio Vaticano Segundo (1962-1965) suprimiron a celebración que se facía o venres anterior ó Domingo de Ramos, coñecido tradicionalmente como Venres de Dores.

É patroa de Ecuador,^[1] Eslovaquia,^[2][1] do estado de Mississippi^[3].