Zoofilia

A zoofilia (do grego zoon, "animal", e philia, "afinidade") ou bestialismo é unha parafilia que consiste na atracción sexual dun humano cara a un animal irracional. As persoas que senten esta afinidade ou atracción sexual son coñecidas como zoófilos. Bestialidade refírese á actividade sexual entre especies entre humanos e animais non humanos.^[a] Debido á falta de investigación sobre o tema, é difícil concluír como é a prevalencia da bestialidade.^[2] Pola súa banda, un estudo estimouse que a zoofilia prevalece no 2% da poboación en 2021.^[3]

Prácticas sexuais zoofílicas

Historia

Véxase tamén: Historia da zoofilia.

Un kylix que representa a Sileno mantendo relacións sexuais cun cervatillo, datado despois do 500 a.C.

Lámpada de aceite romana que data dos séculos I-III d.C. que representa un acto zoofílico

A perspectiva histórica sobre a zoofilia e a bestialidade varía moito, desde a era prehistórica, onde aparecen representacións da bestialidade na arte rupestre europea,^[4] ata a Idade Media, onde a bestialidade castigábase coa execución. En moitas partes do mundo, a bestialidade é ilegal segundo as leis de maltrato animal ou as leis que tratan a sodomía ou crimes contra a natureza.

Características

Dende unha perspectiva psicanalítica, o animal debe ser considerado un "obxecto de transición" para superar o complexo de Edipo.^[5]

Na preadolescencia poden darse xogos masturbatorios e ata o coito con animais, sobre todo en rapaces que viven en zonas rurais. Estas experiencias adoitan ser transitorias, pois o número de adultos que as manteñen é moi reducido. Nestes casos non se pode falar de individuos zoófilos.^[6]

A zoofilia semella aparecer en situacións de carestía sexual, en ocasións entre oligofrénicos. Frecuentemente os actos zoofílicos van asociados ao consumo de alcohol e non poucas veces acompañados dun comportamento sádico. A zoofilia non é legalmente punible en Europa, salvo cando implica un sufrimento para o animal.^[7]