abono

Substantivo masculino

abono (sg: abono; pl: abonos)

1. Acción de abonar ou abonarse.
   • Exemplo: O abono das cotas anuais adoita facerse durante o primeiro trimestre.
     

1. Prestación dun servizo que se prolonga no tempo.
   • Exemplo: Teño un abono por un ano á revista de cociña que anunciaban pola televisión.
     

1. Documento que certifica o dereito que adquire unha persoa ao abonarse [a algo].
   • Exemplo: Garda ben o abono non vaia ser que logo teñamos que reclamar e non poidamos.
     

1. Conxunto de entradas ou billetes que se mercan conxuntamente.
   • Exemplo: Vou a miúdo á piscina despois de clase, así que comprei un abono para que me saíse máis barato.
     

Sinónimos

1. Aboamento, pagamento.
2. Subscrición.
3. Recibo.

Traducións

• Castelán: abono ^(es).
• Portugués: abono ^(pt).

Substantivo masculino

abono (sg: abono; pl: abonos)

1. Abonamento, pagamento, recibo ou dereito de subscrición.
2. Esterco.
3. Fertilizante químico.