ara

Grafías semellantes:     Ara ,    Ära

ara1

• Etimoloxía: do latín ara.

• Pronuncia: /ˈaɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ara (sg: ara; pl: aras)

1. Pedra tallada e con figuras e inscricións, a modo de altar, mediante a que se pretendía solicitar ou agradecer algo ós deuses.
   • Exemplo: No Museo de Pontevedra podemos ver unha ampla colección de aras votivas romanas.
     

Adverbio

ara

1. Agora.
   • Exemplo: Ale, de nou a Barcelona, ara ja per quedarme.
     

1. • • Tradución: Ale, de novo enBarcelona, agora xa para quedar.

Substantivo feminino

ara (sg: ara; pl: arae)

1. Altar.