bote
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
{
bote1
Etimoloxía: do catalán bot.
Pronuncia: /'bɔ.te̯/ (AFI)
Substantivo masculino
bote
(sg: bote; pl: botes)
- Recipiente de pequeno tamaño, de metal, cartón, vidro ou outros materiais, normalmente cilíndrico e máis alto ca largo, ás veces hermético, que se utiliza para gardar ou conservar cousas.
- Caixa na que os dependentes de certos establecementos públicos xuntan as propinas para repartilas entre eles despois de rematar o traballo.
- En determinados xogos de azar, cantidade correspondente a premios non adxudicados e que se acumulan para repartir nun sorteo posterior.
- En fontanaría, peza na que desaugan varios tubos.
Termos relacionados
bote de fume, no bote
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads