clima

Substantivo masculino

clima
(sg: clima; pl: climas)

1. (Xeografía) Condicións atmosféricas como a temperatura, a presión do ar, a humidade, as precipitacións, a presenza ou a ausencia do sol, os ventos, etc. presentes nun lugar, rexión, país, etc.

Termos relacionados

clima alpino, clima árido, clima ártico, clima atlántico, clima boreal, clima continental, clima extremo, clima local, clima mediterráneo, clima oceánico, climático, climatización, climatizar, climatoloxía, climatolóxico, climatoterapia, climograma

Traducións

• Africáner: klimaat ^(af)
• Albanés: klimë ^(sq)
• Alemán: Klima ^(de)
• Árabe: مناخ ^(ar)
• Castelán: clima ^(es)
• Catalán: clima ^(ca)
• Checo: klima ^(cs)
• Danés: klima ^(da)
• Esperanto: klimato ^(eo)
• Estremeño: clima ^(ext)
• Feroés: veðurlag ^(fo), líkindi ^(fo)
• Finés: ilmasto ^(fi)
• Francés: climat ^(fr)
• Grego: κλίμα ^(el)
• Ido: klimato ^(io)
• Inglés: climate ^(en)
• Irlandés: clíoma ^(ga)
• Italiano: clima ^(it), aria ^(it)
• Latín: clima ^(la)
• Malaio: iklim ^(ms)
• Neerlandés: klimaat ^(nl)
• Occitano: clima ^(oc)
• Papiamento: klima ^(pap)
• Portugués: clima ^(pt)
• Ruso: климат ^(ru)
• Saami do norte: dálkkádat ^(se)
• Sueco: klimat ^(sv)
• Turco: iklim ^(tr)
• Tsolyáni: srikátlikh ^(tsolyáni)